• fadista marizanin 2. albümü. pek bi güzel bi acaiptir bu da. biras daha kendine güvenlidir sanki, giderek amalia rodriguesle benzetilmesinin yükünden kurtulmus gibi midir, ondandir belki kimbilir...o silencio de guitarra ile baslayip pek tutkulu cavaleiro moge ile çarpar söyle bi...sonra yine bambaska yerlere gider kastanyetler flan derken, bi süre cavaleiroyu duymaya devam edersiniz içinizde gerçi ama akdeniz kani bu durmaz bi yerde ööle. retratodaki piano ve çello esligi hüküm süren gitar ve gitarimsilarin kralligini bi süreligine devralip farkli bi nefes aldirtir arada..sooralarda biyerde bi primavera baslar ki ohhh deniz kokusunu da getirir hüzünlendirir gülümsetir gözleri doldurur bisiler yapar aksamüstü esintileriyle.
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap