uzunincebiryoldainceliklibirhayta

• günlerden dün, havalı bir söz vermiştim kendisine ona çizim hediye edeceğime dair. sonra oturdum bilgisayarın başına bir şeyler düşündüm çizmek için. fakat o da nesi? her zaman zehir gibi, ırmaklar gibi, rüzgarlar gibi, doritos gibi çalışan zekamın tekleyesi tutmuştu. düşünüyor, düşünüyor ancak bir türlü çizecek bir şey bulamıyordum. sonunda çözemeyince kısa süreli bir depresyona girdim. depresyon dehlizlerinde harap olurken en sevdiğim dayım olan "dayım"ın o meşhur sözü geldi aklıma; "kader griye büründüğünde realiteyi kuşatan fotonun arzusunu taşır. o arzu ki suzuki marka motorbiskelet kadar hırıltılı ve kucibek kucibek zivili ziii robumboo!"
  
  bu bilge sözler aklımda yankılanırken neyi çizeceğimi bulmuştum! bittabiki de dayımı! zira kendisinin engin bilgisi herhangi bir komiklikten daha faydalı olacaktır diye düşünüyorum.
  
  ve karşınızda aileden gelme felsefi sanatım "god dayım son what have you done!", buyurun efendim;
  
  https://sketchtoy.com/68499128