sirsasana

• uzun zamandir beni bunun kadar mutlu etmemisti hic bir sey. head stand, yani bu arkadas, hakikaten de fiziksel zorluktan cok psikolojik zorluk. benim gibi gecmis hayatinda boynu kirilarak oldugunu dusundurtecek kadar panik olan, nefesi kesilen, kendine yardim bile ettirtmeyen bunye yardimla da olsa basardi bunu sozluk.
  
  yapildigindaki hissi tarif etmek imkansiz, once her sey boynuma cokecek, kendi kendimi oldurecekmisim gibi geldi, sonra baktim ki basin tepesi ve omuzlara guvenmek lazim, gercekten pratik. gercekten o son anda korkuyu yenmek biraz.
  
  ama tabii egitmen de cok onemli, o cesaretlendirip yardim etmese yine kalirdim ortalard bir yerde.
  
  bu mutlulugu anca yoga yapan anlar galiba.^*