saç kestirdikten sonra pişman olmak

• pişman olmak farkında olmak demektir, aslında gelecekte yapılacak hatalar için çıkarılmış bir ders gibi düşünmek lazım.
  
  şimdi sizlere salaklığımın derecesini anlayabileceğiniz birtakım şeyler anlatacağım...
  
  ben kızımı doğurduktan sonra, hayatımda yeterince değişiklik olmamış gibi bir değişiklik arayarak gittim saçlarımı kısacık kestirdim... ve allah sizi inandırsın, bir gram pişman olmadım... neden? çünkü lohusalığın, bakımlı kadının geçici ölümü olduğunun kanıtı olan topuza; lohusa topuzu denir. gri haşortmanı da giyersin, sahtın şahbaz olursun... o saçlar kırık fönü, maşayı bakalım bi daha ne zaman görecek? hamileyken saçlar fönlü, lohusayken karışık topuz! bu işin özeti işte bu... mesela ben üç günlük bebeğiyle sapsarı fönlü saçları, şıkır şıkır kıyafeti ve full makyajı ile gezebilen yeni annelere hayret ediyorum, muhtemelen bu kadınların ya gözlerinden alev çıkarmak gibi süper güçleri ya da hizmetçileri var... ama normal anneler öyle değil işte! yaaaaa canım, süslenip geziyordun ne oldu? ana oldun ana! kolay değil öyle o işler! kız hayırdır, kaynanangiller lohusa geceliği almadı mı sana? kafana takacağın pembik kurdelen yok muydu? bir foto paylaşmamışsın çocuğun suratına emoji koyup gibi bir ton muhabbete maruz kalmak da cabası...
  
  sütün geliyor mu? kaç cc geliyor, aaa anne sütü çok önemli, gelmiyorsa sağ bak mutlaka, sağıyor musun gibi, durumun detaylı analizini yapıp, yeni anneyi depresyona sokmaya meyilli dış mihraklar yüzünden, kendinizden vazgeçersiniz. sanki biz bilmiyoruz anne sütünün kıymetini, tarkan' a dönüşüp şarkı söyleyesim geliyor; vermeee verme akıl verme, vereceksen huzur ver! ben de o dönem dedim ki yok anam yok gideyim saçlarımdan kurtulayım, bari onunla uğraşmam rahat olur. oldu da, rahat oldu... ama o zaman hiç farkına varmadığım ancak belli bir zaman sonra yavaş yavaş fotoğraflarda gördüğüm tipsizliğim, geç gelen bir pişmanlığı da beraberinde getirdi... normal insanlar hemen pişman olurken, ben salak olduğum için geç pişman olmuştum... ama cahillik gerçekten de mutlulukmuş dostlarım, ben pişman olana kadar zaten saçlarım da uzamıştı.
  
  buradan lohusa kadınların tepesine çöken dış mihraklara ve süt lobisine sesleniyorum; rahat bırakın insanları! bana gelince; size o zaman kek börek getirin diye dış ilişkilerimi iyi tutmak için verdiğim politik cevapları bi kenara bırakıp veremediğim asıl cevabımı şimdi veriyorum; var sütüm, 3665 cc, ama vermiyorum, amaaan ne vereceğim eşşoğlu eşşeğe be, gitsin mutfak orada, kalksın yesin! sanki ben mi doğurdum da tasası bana düştü anasını satayım!! sen de tepemin tasını attırma zaten sinirlerim bozuk, bi de senle uğraşamam, get out here!
  
  süt lobisi: -_-
  
  kesilen saçlara gelince; dünyanın en klişe tesellisini vererek bu entryi sonlandırıyorum; aman canım sen de üzüldüğün şeye bak, uzar uzar kökü sende...