izzettin şadan
-
marmara kıraathanesi'nde bahsi geçenlerdendir; ilgili bölümde, mehmed niyazi'ye verdiği bir nasihat pek hazin ve düşündürücüdür. münir özkul'un da dayısı imiş kendisi. kitaptaki tanışmadan sonra meraka düşüp hakkında bir şeyler okurken şöyle de bir yazıya rastladım; enteresan bir adammış, yazdıklarını okuyabilmek nasip olursa ne iyi olur diye heyecanlanmadan edemedim:
yayımlanmamış bir kitabın hikayesi
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap