• bir gerçek. insanlık öteden beri sıkıntıdan patlamıştır dünyada. yemek yemek, uyumak ve bağırsaklarındakileri boşaltmak dışında yapılan her eylem bu sıkıntıyı unutmak içindir; üremek dahil.
    hayatın gerçekliği o denli sert bir tokattır ki insan için, olguları farklı bir ifadeyle yorumlamaya derin bir arzu duyulmuştur.
    bu noktada insanlar “o halde neden toplumu yönlendirmek için sanatı kullanıyoruz” sorusunu sorabilirler. nitekim cevap yine değişmez.
    evet, bazen itiraf dahi etmeye utansa da insan, her eylemi sıkıldığı, zamanın akmasını arzuladığı için yapmaktadır.

    “bense en üstün yaratık olduğumu kanıtlamak için kendime, hiçbir şey yapmadan bekliyorum”

    diyen adamın, dünyadan haberi yok! birazcık hedonist olmadaydı insan, sıkıntısından dolayı arzulamasaydı mutluluğu, ne tür bir sebebi kalırdı; önlemek için intiharını?
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap