tatil beldelerindeki terk edilmiş cins köpekler
-
dili kullanmakla ilgili bir problemim yok, ama buna sebep olanlara karşı beslediğim nefreti kelimelerle ifade edemiyorum.
ben çişe çıkarıp, koşup oynayıp, evde sarılıp koklaşıp sonrasında eşim mesaiden dönene kadar iki saat evde yalnız kalmasın diye bu akşam staddaki maça gitmekten vazgeçecek duruma geliyorum, adamlar 2 ay gönül eğlendirip sonra terk ediyor. duyduğum nefreti gerçekten ifade edemem.
(bizim ufaklık da kıbrıs'ta sokakta bulundu. el kadardı. yüksek ihtimalle ölecekti.)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap