unutmamak

• sabahın kör saatinde takılır bazen akla...
  
  siyah marti - unutamamak ne acı değil mi birşeyleri?
  (15.09.2005 09:40:43)
  
  leyli- hayır hayatım unutmamak çok güzel.. eğer herseyi unutuyor olsaydık ne acılarımız kalırdı içimizi sızlatarak ders veren ne de mutluluklarımız, yüzümüze kocaman bir tebessüm oturtan.. unutsaydık eger, ne yüzümüzdeki çizgilerin bir anlamı kalırdı ne de varlığımızın.. unutmadığımız sürece anlamı var herşeyin. hem, unutacaksak ne faydası var ki yaşadıklarımızın?
  (15.09.2005 09:43:27)
  
  siyah marti- öyle ama insanın kafası bir yere kadar alıyor işte.. sonra yerli yersiz gerekli gereksiz ve özellikle de unutsa kendisi için daha iyi olacak şeyleri bile hatırlıyor insan, ben 50 yaşında kafayı yerim, bak martı söylemişti dersin..
  (15.09.2005 09:44:56)
  
  leyli- herşeyi her an hatırlamıyoruz zaten.. öyle olsa delirirdik :) bilinçaltı öyle birşey ki, doğru zamanlarında alıp getiriyor önüne yaşanmışlıklarını, tam da ihtiyacın olduğu zamanlarda.. bu ihtiyaç bazen acı da olabiliyor.. insan acıyı hissedip arınmak istiyor bazı zamanlarda, o acıyı büyütüp kendini olgunlaştırmak istiyor... işte tam bu sıralarda çalıyor kapını anılar.
  (15.09.2005 09:48:19)
  
  siyah marti - aynen öyle. insan bazen acı çekmeyi de bilinçli olarak tercih edebiliyor..
  (15.09.2005 09:49:16)
  
  leyli - kesinlikle.. bu katarsisi yaşamak zorunda zaten. yoksa anlamlaştıramadıkları bir hayat kalır avuçlarında... hem o unutamadıklarımız değil mi en kötü anımızda tebessüm getiren yüzümüze... ya da en acı anımızda, bak sen daha önce neler yaşadın bunu mu atlatamayacaksın diye omzumuzu sıvazlayan? işte bu yüzden, unutmamalıyız...
  (15.09.2005 09:56:19)