4 entry daha
  • "kaç kişi gerçekten doktor olmayı isteyip de oluyor ki?" dediğimdir. tıp fakültelerindeki öğrencilerin bir kısmı, gelecek kaygısı yaşamamak için ya da maddi anlamda geleceklerini garantiye almak istediklerinden ömürlerinin %30'unu seve seve feda ediyorlar.

    burada, gerçekten 'doktor olmayı isteyen' ya da 'istemiş', doktorları ve öğrenci arkadaşlarımızı tenzih ederim.

    şahsen doktorların neler çektiğini düşününce gerçekten anlamsız bir mücadele verdiklerini görüp acıyorum. her gün yüzlerce mankafa ve moronla uğraşıyorlar. günlerinin çoğu bu şekilde heba oluyor. başkalarına yardım etmek için kendilerinden vazgeçiyorlar. o çok düşündükleri ve hayatta tuttukları insanların verdiği oylar yüzünden bir ülke diktatörlüğe evriliyor.

    şahsen böyle bir fedakarlığı yapmazdım. şunun şurasında, topu topu 60-70 yıllık bir ömrümüz var zaten. doktor arkadaşlara sabır diliyorum çünkü çok ihtiyaçları var. derdin tasanın, kaosun eksik olmadığı ender mesleklerden biri.

    umarım yanlış anlaşılmam, başta da belirttiğim gibi maddi kaygılardan uzak bir şekilde bu mesleği seçmiş arkadaşlarımızı bu eleştiriden hariç tutuyorum. zira onlar, 'gerçek' doktorlardır. ne mutlu onlara.
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap