akrabalık

• gerçek ve mecaz anlamda sikişe dayanır, merkezi ailedir.
  
  her akrabalık biyolojik bir zeminde seksüel ilişkilerin etrafında serpilir. gönül bağı ve mülkiyet ilişkilerinin yan ürünü olarak akrabalık, seksüel ilişkileri gevşetip kısarak belirlediği homojenlik derecesine bağlı bir biçimde diğer toplumsal ilişki biçimlerinden etkilenir veya bu biçimleri etkiler.
  
  bir yabancının akraba haline gelme veya bir akrabanın bir yabancıya dönme sürecine bakarak akrabalığın büküm ve kırım noktalarını anlamak mümkündür. merkezdeki aileyi oluşturan üyelerin kendi aileleri, onların da kendi aileleriyle kademe kademe benzer kan bağına sahip dışarıdan başka aileleri tolere edebilme kabiliyeti; akrabalığın dayanımı, kuvveti, etki gücü hakkında veri sağlar. tolerasyon akrabalıkta bükülmeyi, merkez aile çıkarı ise kırılmayı belirleyen başlıca yerdir.
  
  akrabalığın önemli bir diğer unsuru da birlikte geçirilen zamandır. ancak yine de akrabalık birbirine yakın olma halini değil, birbirine muhtaç olma veya birbirine muhtaç olma olasılığı nedeniyle daha çok biyolojik temelli, ilksel bir organizasyonu anlatır. akrabalığın sanayi toplumu öncesi dönemlerde özellikle daha belirgin olan vade salınmamış ve genelde piyasa rayicinden daha düşük, nüfuz ve duygusal ve/veya maddi borçlanmaya olanak tanıması insanın kendini içinde default olarak bulduğu bu et duvarına bir tuğla olarak eklemlenmesini kolaylaştırır. akrabalık ilişkileri her tür ilişki gibi bir çıkara dayanır. bu çıkar adeta bireyin içine bindiği kayık gibi onu toplumsal hayatta bir yerden bir yere taşır. toplumsal hayat bir deniz ise, akraba yoksa birey toplumsal hayatta yüzmek zorunda kalır. özelikle toprağa dayalı üretim biçimlerinin yaygın olduğu toplumlarda ise akrabalık köklenmeyi köklenme ise mukavemeti sağlar.
  
  günümüzde akrabalık kan bağına bağlı olan bir şeymiş gibi bellensede aslında akrabalık ailenin kalkanı, kendini muhafaza siperi olarak onun üreme, ekonomik dayanışma ve miras gibi işlevlerini kendine konu edinmiş, insan + mülkiyet organizasyonudur. bu böyle olduğu içindir ki zengin ailelerin çocukları yine zengin ailelerin çocuklarıyla, fakir ailelerin çocukları yine fakir ailelerin çocuklarıyla akraba olurlar. orbitaller gibi düşünürsek her yörüngedeki akraba sayısının doymuşluğuna bağlı olarak mülkiyet, her yörüngedeki mülkiyet miktarına bağlı olarak da birbirine akraba olanların refahı artar.
  
  özetle miras ve özel mülkiyet aile ve akrabalık ilişkilerinin özüdür. bu iki unsur gözetilerek kurulmuş her ilişki haliyle aile ve akrabalık ilişkisidir. bütün tüsiad üyeleri akraba olmalarına gerek yok akrabadırlar, müsiad da öyledir hakeza. ticari, siyasi dini v.b erklere sahip ailelerin birbirleriyle kurdukları ilişkiler bana göre oligarşik yapının varlığını dayadığı alanın kodlarının ensest ve akraba evliliğinden mülhem olduğuna dair ciddi ipuçları sunmaktadır.
  
  son olarak anne babanızın birbirileriyle kurdukları ilişkiye objektif bir açıdan bir bakın. göreceğiniz şey bir zamanlar birbirine yabancı bu iki insanın aslında birbiriyle zaman geçtikçe karı koca değil kardeş haline geldiğinden başka bir şey değildir.