game of thrones

• ilk izlemeye başladığımda liseli bir ergendim, 2 sezon ilk uzun ilişkim olan kız arkadaşımla, 1 sezon 2. uzun ilişkim olan kız arkadaşımla izledim. son sezonu üniversiteyi bitirmiş, 9-7 mesai yapan bir beyaz yakalı ve sultan bir bekar olarak izliyorum.
  birçoğumuzu büyütmüş dizidir tanım olarak. ilginçtir ki büyümenin getirdiği olgunlukla heyecanın azalması gerekirken her yeni sezonu artan bir heyecanla bekledim ve izledim.
  son sezonunda yalnız olmak beni mutlu ediyor. anılarımı piç edecek bir kız yok. tertemiz. çünkü biliyorum ki sıradaki ilişkimin de son kullanma tarihi olacak.
  edit: eski ilişkilerim gibi got da bana hiçbir şeye bağlanmamam, güvenmemem gerektiğini hatırlattı. diziden vazgeçmek sevgiliden vazgeçmek kadar kolay olmuyor tabii ama ikisi de seni hayal kırıklığına uğrattığında üstüne sigara yakıp hayatına devam ediyorsun, tek fark sigaraların adedi oluyor.