dog day afternoon

• yonetmenligini sidney lumet'in yaptigi harika bir sosyal elestiri^* filmi. al pacino'nun oynadigi filmler icerisinde de belki de olaylar uzerinde herhangi bir kontrolu olmayan tek karakter filmdeki sonny karakteridir. toplumdan uzak, ayriksi, ait olma yetilerini kaybetmis ve sisteme ayak uyduramamis bireylerin basit ruyalarini, hayallerini ve bunlari gerceklestirmedeki basarisizliklarini islemesi acisindan 70'ler sinemasinin tipik bir ornegidir. donemin ruhuna uygun olarak, filmde de guvensizlik ve ihanet ^* havasi hakimdir: kimse kimseye guvenemez, cunku herkes yalancidir filmde, oyuncudur, kimsenin ettigi laf ve hisleri gercek degildir. filmdeki karakterlerin cogu 15 dakikalik unlerinin keyfini cikarmak icin kullanmaktadirlar banka soygununu. ilk baslarda populer olan, olayi izleyen halk tarafindan alkislanan sonny'nin ise escinsel oldugu aciklaninca bir anda herkesi karsisinda bulur. ama 70'ler elestiri donemiydi, her ne kadar kici kirik bir burjuva haraketi dense de, 60'arin mirasi vardi, ve hollywood'da elestirel gozlukleri olan yonetmenler henuz susturulmamisti. o yuzden de boyle kara mizah filmleri bolca yapiliyordu. zaten hollywood dedigin 30'lar ve 70'ler de yapilan filmlerdir biraz da, gerisinin cogu soytarilik. tabi ronald reagan gelince de bu elestirel zihniyetin koku kazindi, ve daha fantastik mesela e.t gibi filmler peydahlandi bir anda.
  
  sal ve sonny, diger karakterlere gore daha saf gozukseler de, filmin ta ilk karesinden itibaren ne kadar gerceklikten uzak olduklarini, hayal dunyasinda yasadiklarini goruyoruz. sal'in wyoming'i ulke zannetmesi, canli yayinda gazeteciye trajik cikisan sonny'nin yayindan bir sekilde looney tunes melodisiyle kesilmesi trajik olanla absurd arasindaki cizginin iyi bir vurgulamasidir zannimca. iyidir guzeldir, olay brooklyn'de gecer veyanilmiyorsam baba ii'den hemen sonraya denk gelir. bu filmi sevenler sunu da sevdi: (bkz: scarecrow) (bkz: midnight cowboy)