istanbul havalimanı

• en garip gelen durumu anlatmak istiyorum. ucagin tekerlekleri yere degdikten sonra 15 dakika yerde otobus gibi gittik. indigimiz yerde ufukta bile bina falan gorunmuyordu. az gittik uz gittik, dere tepe duz gittik, sonunda binalar basladi, ama biz gitmeye devam ettik. acaba varacak miyiz derken 15 dakika sonunda koruge yanasti ucak.
  sonra indik. bagaj alim yerine ulasmamiz yirmi dakika surdu. genc insanlariz, yurumekle ilgili sikintimiz da yok, tabana kuvvet 20 dakika yuruduk. yasli olabilirdik, engelli olabilirdik, o elektrikli golf arabasi gibi seylerden var mi diye surekli etrafa bakindim, yoktu.
  
  donerken, ucus kartlarimizi almamiz gereken kontular icin ters yonlerde 3 kontuar degistirdik. oraya gidiyoruz, oburu diyorlar, oburune gidiyoruz, siz cok yanlis gelmissiniz kardes diyorlar. dunya kadar vakit kaybettik. ucustan 2 saat once alandaydik ama o kadar dolastirdilar ki anca kiti kitina gectik gumrukten. bir tedavi gormustum, kosmamam gerekiyordu, kosmazsam ucagi kaciracaktik, o elektrikli arabalardan arandim, bir tane gordum, el edene kadar basti gitti, biz yine tabana kuvvet.
  buyuk yaptik demekle olmuyor. o kadar buyugunu yapiyorasan organizasyonu da ona gore yapacaksin ki millet iskence cekmesin.