attila ilhan

• yön veren.
  
  senin dalın yaprağın biz senin fidanların biz bunları yapmadık sen elbette bilirsin bilirsin ben ölümden korkmam diyor korkmam diyen dilleri toz oldu toprak oldu değirmen döndü dolandı yıllar oldu
  bir kusur işledik bağışlar mı kimbilir o bize öğretmedi kazan kaldırmasını günahı vebali öğretenin boynuna erdirip oldurana ana avrat sövmesini yüreğim kırıldı kanım kurudu var git karadeniz var git başımdan mızıka çalındı düğün mü sandın bir yol koyup gideni gelir mi sandın.. daha devam edip gider diz dövmem, öksüz kalmış gibi yol verenler, gösterenler, kahrolur bulutlara karışır böyle bir yön veren görülmemiştir.