• bazı albümler vardır ki türünün zirvesindedir. perpetual burn, rising force, surfing with the alien, alien love secrets, the maze, true obsessions vs.. enstrümantal gitar müziğinde bir top 5 var ise bu albüm kesin o listede yerini alır diye düşünüyorum.

    ana melodisi guthrie tarafından 19-20 yaşlarında bestelenen waves'i ilk dinlediğimdeki aklımın başından gitmesi hala aklımdadır. altitudes, for the love of god, cry for you gibi bir etkiden bahsediyorum. sonrasında albümü dinlediğimde guthrie govan'ın başka bir seviye olduğunu anlamam uzun sürmedi tabii. steve vai başka gitarcılar için hep "he raised the bar" ifadesini kullanır. işte guthrie de seviyeyi arşa çıkaranlardan. ilk 7 parça için söylenecek bir şey bulamıyorum. hepsi muazzam. müthiş bir bas gitar * davul * elektro gitar uyumu var. ayrıyeten bu albümün öyle leziz, sıcak clean tonları var ki örnek verip kıyaslayabileceğim the joy of motion geliyor aklıma. bu bağlamda prodüksiyonundaki kişi olan jamtrackcentral (jtc guitar) kurucusu jan cryka'nın da hakkını teslim etmemiz gerek. clean ton demişken ner ner'deki 3:32'de başlayıp 5:04'e kadar süren bölümü, hayatımda dinlediğim en iyi gitar soloları arasına ilk 3'e rahatlıkla yazarım. o kadar zarif, estetik, huzur verici ve ruhlu bir solo... bu şarkıda aynı zamanda richie kotzen'in de konuk bir solosu bulunuyor. yine ek bir bilgi olarak; albümdeki bazı parçalar (sevens ve erotic cakes gibi) aslında bu albümden çok önce besteleip, guthrie'nun eski grubu asia ile çaldığı şarkılardan bazılarıdır.

    misal funky tarzdaki wonderful slippery thing, guitarist adlı derginin 1993 yılında düzenlediği "yılın gitaristi" yarışmasına katılarak 1.liği kazandığı bestedir. bu şarkıyı muhteşem cover'layan bir gitarist var jeff lewis adında. çalışını beğendiğim nadir kadın gitaristlerden biridir. mutlaka izleyin derim, nasıl harika bir kompozisyon olduğunu daha net görebilirsiniz. peki ya guthrie'nin fives'daki tapping'lerine, genel olarak manyaklığına ne demeli? teknik, virtüözite, armonideki ahenk, melodiklik, sofistike gitar çalımı, fusion-funk-country gibi farklı stillere hakim olma, aydınlık sound, kendine özgü bend'ler ve hızlı, kesintisiz cümleler...

    bu arada albüm ismi nereden geliyor diye merak ediyorsanız işte cevabı: bir the simpsons bölümünden! treehouse of horror vi bölümünün sonunda homer simpson, gizemli bir kara delik vasıtasıyla gerçek dünyaya giriş yapar. caddede biraz yürüdükten sonra camında "erotic cakes" yazan bir dükkana girer ve episode sonlanır. sözün özü, bu hayatta bir machinarium 2'nin yolunu gözledim bir de guthrie'den gelecek başka bir solo albümün. the aristocrats da iyidir, hoştur ama bir erotic cakes etmiyor be babayaro.

    puan (9,5/10)
  • sonunda spotify'a gelmiş olan guthrie govan albümü.
hesabın var mı? giriş yap