geceye bir şiir bırak

• kuşlu gazel
  
  koyup zarfın içine, üstünü acıyla pulladım
  sana bir sevinçlik menevişli kuş yolladım
  
  son kuşlarımdı bunlar, dedim telef olmasın
  geçti artık göğsümde kuş barınmaz anladım
  
  esti rüzgâr bozuk bozuk, örselendi yüreğim
  eksik gedik nem varsa ezberden tamamladım
  
  bende sönen şavkıması sürsün diye yaşamın
  bu kuşları senin için gözlerimde sakladım
  
  kim sürmüş altıok metin dünyanın sefasını
  kirletilmiş bir zamanı yürürken adım adım
  
  metin altıok
• başka türlü bir şey benim istediğim
  ne ağaca benzer, ne de buluta
  burası gibi değil gideceğim memleket
  denizi ayrı deniz
  havası ayrı hava
  
  bir başka yolculuk dalından düşmek yere
  yaşadığından uzun
  
  bir tatlı yolculuk dalından inmek yere
  ağacın yüksekliğince
  dalın yüksekliğince rüzgarda
  ve bir yeni ömür
  vardığın çimen yeşilliğince
  
  nerde gördüklerim
  nerde o beklediğim
  rengi başka
  tadı başka..
• diyorsun ki, “bir başka ülkeye,
  bir başka denize gitmek istiyorum;
  bundan daha güzel bir başka kent vardır kuşkusuz.
  ama kötü yazgım peşimi bırakmaz ne yapsam,
  ve kalbim şimdi burada gömülü bir ceset sanki.
  ruhum daha ne kadar katlanacak bu çoraklığa?
  hangi yana çevirsem yüzümü, ne yana baksam
  hayatımın kara yıkıntıları çıkıyor karşıma
  bunca yıllarımı heder ettiğim şu ülkede.”
  
  yeni bir ülke bulamazsın, arama sakın,
  bir başka deniz de bulamayacaksın.
  nereye gitsen bu kent senin ardından gelecek,
  aynı sokaklarda dolaşıp duracaksın yine,
  ve yaşlanacaksın aynı, hep aynı mahallede,
  hep aynı evlerde ağaracak saçların.
  ve dünyayı bir uçtan bir uca dolansan da
  dönüp bu kente geleceksin sonunda.
  
  yanılma sakın, bir başka gelecek umma,
  ne seni bekleyen bir gemi var limanda
  ne de beklediğin bir başka çıkar yol.
  nasıl tükettiysen ömrünü şurada, şu köşecikte,
  öyle kıydın demektir ona, tüm yeryüzünde.
  
  kavafishttps^*
• çocuklar gibi
  bende hiç tükenmez bir hayat vardı
  kırlara yayılan ilkbahar gibi
  kalbim hiç durmadan hızla çarpardı
  göğsümün içinde ateş var gibi
  bazı nur içinde, bazı sisteyim
  bazı beni seven bir göğüsteyim
  kah el üstündeydim, kah hapisteydim
  her yere sokulan bir rüzgar gibi
  aşkım iki günlük iptilalardı
  hayatım tükenmez maceralardı
  içimde binlerce istekler vardı
  bir şair, yahut bir hükümdar gibi
  hissedince sana vurulduğumu
  anladım ne kadar yorulduğumu
  sakinleştiğimi, durulduğumu
  denize dökülen bir pınar gibi
  şimdi şiir bence senin yüzündür
  şimdi benim tahtım senin dizindir
  sevgilim, saadet ikimizindir
  göklerden gelen bir yadigar gibi
  sözün şiirlerin mükemmelidir
  senden başkasını seven delidir
  yüzün çiçeklerin en güzelidir
  gözlerin bilinmez bir diyar gibi
  başını göğsüme sakla sevgilim
  güzel saçlarında dolaşsın elim
  bir gün ağlayalım, bir gün gülelim
  sevişen yaramaz çocuklar gibi
  
  (bkz: sabahattin ali)
• aşka gönül ile düşersen yanarsın.
  zeka ile düşersen kavrulursun.
  akıl ile düşersen çıldırırsın.
  duygu ile düşersen gülünç olursun.
  aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
  sersem sersem bakınıp durma bir yol seç.
  
  özdemir asaf
• “ben acılar denizinde boğulmuşum.
  yüz yıl yanarım, yanmayı öğrendimse.”
  ümit yaşar oğuzcan
• öyle sessizce öldüm ki defalarca,
  hiçbir zaman anlaşılmadı yokluğum.
  hayatın omuzunda bir yük olduğu
  nice yalnız geceler, nice akşamlar,
  tanrı biliyor ya kaç kere öldüğümü.
  
  ümit yaşar oğuzcan
• incecikti
  gül dalıydı
  dokunsam kırılacaktı
  dokunmadım
  kurudu
  gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
  ağaçlar bükmesinler n'olursun boyunlarını
  neden akşam oluyorum tren kalkınca
  kırlangıçlar birdenbire çekip gidince
  mendiller sallanınca neden tıkanıyorum
  öyle çok acımasız ki öyle birdenbire ki
  az önceki çiçekler nasıl da diken diken
  gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç o sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik bitti
  o elmanın tadı orda, o kuş çoktan öttü, bitti
  artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz
  günler devlet alacağı, yıllar bir kadehcik buzlu rakı
  oyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkı
  kavaklara oklu yürek çizip duran o çakı
  nerde şimdi nerde şimdi, nerde o kan sarhoşluğu
  gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
  
  (bkz: hasan hüseyin korkmazgil)
• şimdi otobüs gelir biner gideriz
  
  dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
  
  bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
  
  seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
  
  durma kendini hatırlat
  
  durma göğe bakalım
• ben seni severim sevmesine de toplum buna hazır değil
  nükleer denemeler kyoto sözleşmesi küresel ısınma falan.
  belki sen çok küçüksün belki benim ruhum ölü
  biraz nietzsche biraz kant kafan karışmış belki
  parlıamanet'i de bozdular tutunacak dalımız mı kaldı?
  pavyonda tanıdığım bilge bir pezevenk vardı!
  kötü kitaplar okumak kötü yaşamak gibidir derdi.
  iyi kitaplar okudum bir boka yaramadı..
  
  ben seni severim aslında da düzenim bozulur diye korkuyorum
  durduk yere başımıza saçma sapan bir aşk çıkar
  sinemaya gitmeye ele ele tutuşmaya falan kalkarız
  işin yoksa çiçek al, saç tara, parfüm sık.
  küsmesi, barışması, ayılması, bayılması
  hatta eninde sonunda kaçınılmaz ayrılması
  meyhanede tanıdığım gerzek bir filozof vardı!
  güzel kadınlar insanın ömrünü uzatır derdi.
  bir sürü güzel kadın girdi hayatıma
  hepsi ağzıma sıçtı..
  
  ben seni severim belki de rabbim buna hazır değil.
  her şeyin güzelini sever o ideal birliktelikler ister
  seninle benim yan yana oturacağımız çekyata
  ne ilahi adalet sığar ne de diyalektik..
  içime çöreklenmiş sığ bir sığır var benim.
  ben seni severim sevmesine de
  iş çıkarmasana şimdi ne gerek var güzelim..
  
  #ali lidar