• aşama aşama olur genelde ama bunun ilk adımı kesinlikle babanın en yakın arkadaşı ile küsmesidir.
  • gizli bir duygusallık da eşlik eder yanında. gözler falan dolar olur olmaz. hem gülersin, hem hüzünlenirsin.
  • erkek hep çocuk kalmak ister, baba olunca çocuk büyüyene kadar bu isteğinden vaz geçer, dayanır, sorumluluğu yüklenir ve bir gün çocuk büyür ve erkek tekrar hayal ettiği mertebe ulaşır; ömür boyu çocukluk.

    durum budur.
  • 30'lu yaşlarınıza yaklaşmaya başladığınızda artık hissetmeye başladığınız olgudur. onun için yaş geri, sizin için ileri doğru saymaya başlamıştır. bi noktadan sonra kimin baba kimin evlat olduğu karışmaya başlar. ayrıca (bkz: persona)
  • geçenlerde ağaçtan düşen benim babamdır. askerde olan şahsımın da yüreğini ağzına getirmiştir. hala "bana bi sey olmaz" diyor...
  • evin küçük çocuğu haline gelir.
    size, annenize, kardeşlerinize bağırmalarını, bazı olaylara yaptığı yorumları "tamam babacım" diye geçiştirir idare edersiniz. sonra bu tepkilerini geyik malzemesi yapar, baba ortada yokken annenizle kardeşlerinizle birbirinize anlatır gülersiniz.
    yeni şeyler ister sürekli. led tv, 5+1 surround ses sistemi alınır. araba değiştirilir... para var mı yok mu, gerekli gereksiz mi düşünmez.
    ama yine de o evin babasıdır. bunu unutmamak gerekir.
    şimdiye kadar hep o bize bakmıştır, katlanmıştır, şimdi de sıra bizdedir.
  • bu olgunun en önemli aşamalarından biri emeklilik mertebesine ulaşılmasıdır.
  • benim kocam böyle bi baba değil.

    örneğin bıyık bıraktı geçen hafta ve inatla da kesmiyor. neymiş? "baba bıyığıymış" o bıraktığı.. hatta baba olacağını öğrendikten sonra sesinin kalınlaştığını da iddia etti. (gerçi buna pek pirim vermedik)

    demek ki her baba giderek çocuklaşmıyormuş. ben bıyıklı ve kalın sesli bi çocuk görmedim çünkü.
hesabın var mı? giriş yap