• yadsınamaz bir gerçektir.

    aynı cinsteki iki kardeşi kıyaslamaya kalkıldığı takdirde rahatlıkla gözlemlenebilecek durumdur.

    çok uzun yıllardır bu gözlemi yapsam da sebebini bir türlü keşfedememiş olmak beni hüzünlere gark etmektedir.

    bilim dünyasından bu konuya açıklık getirmelerini bekliyorum ama bildiğim kadarıyla bu konuda henüz bir çalışma yapılmadı.

    belki de ana rahmi ve/veya yumurtalık ilk çocukta acemiliği atıyor ve ikinci çocukta daha iyi bir gelişim sağlıyor, bilemiyorum altan.

    kuru muhalefet olmayıp bu gerçeği kabul ederek herhangi bir bilimsel bilgiye sahip olan arkadaşlar yeşillendirebilir.
  • kardeşim sayesinde şahit olduğum elim olay. lanet herif bütün iyi genleri almış, iyi ki kız olmamış. ablasından daha güzel bir kız kardeşi kaldırabilecek hoşgörü seviyesinde değilim. ama ilk çocuklar üzülmemeli, ilk çocuğun daha zeki olduğu genellemesiyle kendimizi avutabiliriz.
  • alınan ders ve tecrübe ile sorun çıkartan parçaların kullanılmamasıdır .
  • bir abla olarak beni şu an üzdünüz.
  • biricini cocuk beta surum oldugu icin, buglara rastlamak gayet dogaldir. yeni surumlerde hatalar ayiklanir, daha profesyonel bir is ortaya cikar.
  • helin avşar'ı hülya avşar'dan daha güzel görüyorsanız haklısınız fakat güzelliğin göreceli bir kavram olması ve bir çırpıda istisnaların bulunabiliyor olması nedeni ile tezi çok gerçekçi bulmadım.
  • (bkz: yatsı namazının akşam namazından güzel olması)

    yadsınamaz bir gerçektir.
  • ilk çocuk oldu bittiye geliyorsa ikinci için özene bezene bir çalışmaya girildiğindendir (bkz: swh)

    şaka bir yana da bu tespit bizim aile için geçerli değilmiş. kadınlar için güzel diyorsak erkekler içinde yakışıklı olarak kabul edersek abim benden yakışıklı uzun boylu zekası benimkinden düşü, ben ise standart 1.75 kendi çapında vücut yapmış zekiyim diye dolaşıyorum. bir yerden kayıp bir yerden toparlıyor (bkz: swh)
  • allah sizi inandırsın ben bir çocuk yaptım, tabi eşimle beraber, değil ikinci, beşincinin bile ondan güzel olma ihtimali yok. resmen zirvede bıraktım ben bu işi.

    hatta bugün eşimle ikinci çocuk meselesini konuştuk, nasıl olur falan diye. dedim ki hanıma; (bkz: hulusi akar mode on) ne ikinci çocuğu ulan sen manyak mısın?

    yani hayatımda bir şeyi nadir olarak mükemmele yakın yapmışım, çıtayı daha yukarıya çıkaramayacağım bu kadar ortadayken neden bile bile başarısız olayım ki. haksız mıyım?
  • (bkz: öv beni)

    çok teşekkür ederim bu başlığı açana. 2. çocuk olarak hep 1.’nin şahane olduğunu, benimse kusurdan görünmediğimi düşünürdüm. meğer 1.’yi beğenmediler ve daha iyisi yaparız diyerek beni yapmışlar.

    o zaman 3. çocuk nedir?
    çöküş mü? (yok yahu değildir öyle)
hesabın var mı? giriş yap