• (bkz: ingiltere'de çöpçüler teklif ediyormuş)
  • (bkz: gerçek ingiltere bu değil)
  • türkiye'ye gelseler native speaker olarak kolejler tarafından kapışılır o ingiliz çöpçüler ve büyük bir statü değişikliği yaşarlar. ama hayat kaliteleri düşer o kesin.
    o yüzden gelmesin o çöpçüler buralara
    oy buralaraa
  • (bkz: fransa'da çocukların bile fransızca bilmesi)
  • espiri(!)nin bayağılığına zaten bir şey diyemem de insanlardaki belirli meslek gruplarını öteleme hastalığı beni bitiriyor.

    çöpçüler "bile"

    ne demişler karıncayı bile incitmem deme! 'bile'den incinir karınca

    tanım: bomboş bir başlık.
  • özellikle ipswich town'la yorkshire arasındaki bölgede gözlemlediğim durum. bi tanesiyle aramızda şöyle bir diyalog geçti:

    sara: ermy, you go for the box and we will set the table. (puts ermengarde out of the door.)

    becky: oh, miss – oh, miss, ı know it’s you that asked her to let me come. ıt makes me cry to think of it.

    sara (cheerfully, embracing her): no, no, you mustn’t cry.we must make haste and set the table. what can we
    put on it? (sees red shawl) here’s her shawl – ı know she won’t mind. ıt will make such a nice red table-cloth. (picks it up and spreads it on table with becky’s help) what next? oh! (clasps hands delightedly) ı know, ı’ll look for something in my old trunk, that ı used to have when ı was a princess. (runs to trunk, opens it and rummages in it. stops and sees becky) becky, do you know what a banquet is?

    becky: no, miss, is it something to be ‘et, or something to be wore?

    sara (sitting by trunk): ıt’s a magnificent feast. kings have them, and queens, and lord mayors. we are going to have one. now begin to pretend just as hard as ever you can – and straighten the richly embroidered table-cloth. (sara turns to trunk again, as becky straightens table-cloth. becky then stands, squeezing her eyes tight shut, clenching her hands and holding her breath. sara takes package of handkerchiefs from trunk, rises to go to table, sees becky and laughs.)

    sara: what are you doing, becky?

    becky (opening her eyes and catching her breath): ı was pretending, miss. ıt takes a good bit of strength.

    sara: yes, it does – just at first. but it doesn’t take so much when you get used to it. ı’m used to it. now
    what do you suppose these are?

    sonra bayaa bir gülmüştük...te allaam ya ne günlerdi.

    (bkz: #36914438)
  • esprisi bile türk gençlerinin ne denli sefilce ingiliz-amerika odaklı yaşadıklarını, ingilizcenin ne denli sahiplenilmiş olduğunu üstüne üstlük onu tam konuşamamanın belli ölçüde verdiği acıya mukabil bir espri bile doğabileceğini göstermiştir.
  • 200 kelimeyle ingilizce konuşan insan ingilizce bilse nolur bilmese nolur dediğim hadisedir.
  • turkiye'ye gelmeleri halinde, edutime'da kolej hocasi diye ise alinabilinirler.
  • 3 yasindaki cocuk bile biliyor ya utandim resmen.
hesabın var mı? giriş yap