• kokoreçin iyisi izmirde,çekirdeğin adı çiğdem,kumru izmirden başka yerde yenmez,kızlar o biçim say say bitmeyecek küstahlıklardır efendim.lütfen az ötede bayılabilir misiniz?
  • kızma canım kardeşim, eleştireyim derken tam da gerçekleri söylemişsin. bu yazdıkların gerçekten de böyledir. ha sana uymaz o başka mesele.
  • izmirli değilim. izmir'de hiç yaşamadım. ya tatil için gittim ya da iş güç için gittiğimde gezdim dolaştım. sonuç olarak bu dediklerinin hepsi doğru, hatta az bile değişsin. bunlarla övünmek küstahlık mı peki? bence değil. ha sen yaşadığın şehrin başkalarına övebileceğin bir güzelliğini bulamıyorsan, buna küstahlık demen çok normal.
  • yedi yıl izmir’de yaşamış ve hala yılın belli bir bölümünü orada geçiren biri olarak kesinlikle var olduğunu söyleyebileceğim küstahlıktır.

    türkiye’nin en tutucu coğrafyaları olan doğu karadeniz, iç anadolu ve iç ege’de dahi böylesi bir şehir milliyetçiliğine rastlamazsınız.

    sosyal medya hesabımda arkadaş listemde ekli bulunan elliye yakın izmirli üzerinde bile pek basit sosyolojik veriler edinilebilir. bunların kırktan fazlası “izmirliler” gibi sayfalarda paylaşılan, tek bir tornadan çıkmış hikayeleri paylaşmakta vakit kaybetmezler. misal; adam taksiye binmiş, taksici kumru yiyormuş. “ehliyetin varsa sen kullan bilader” demiş ve aracı yolcu kullanmış. böylesi bir sıcaklık başka bir kentte olamazmışmış. buna benzer onlarca masal.

    birader yerine bilader denmesini, çekirdek yerine çiğdem denmesini, simit yerine gevrek denmesini yadırgayamam. aksine bir kültür çeşitliliği sayarım. fakat sen bunları sürekli gündemde tutup, “biz farklıyız abi.” goygoyunu her zaman ve her yerde sürdürürsen iticilikten başka bir intiba bırakmazsın.

    bakın bu ülkenin kültür çeşitliliği en fazla olan bölgelerinden biri , belki de en görkemlisi çukurovadır. çukurova ki lehçe zenginliği ile, halk edebiyatı ve kulaktan kulağa aktarılan efsaneleri ile, tarım ve sanayinin biraradalığı ile, sosyal dokusunun renkliliği ile yaşar kemal gibi bir üstadı adeta bu topluma bir meyve olarak vermiştir.

    istisnaları dışarıda tutarsak bir adanalının, hataylının yahut osmaniyeliyenin “biz mısıra darı derik, yıkanmaya çimme derik.” gibi böbürlendiğini izmir’deki kadar göremezsiniz.

    üniversitede belki onlarca kez maruz kaldığım izmir-istanbul kıyaslamalarını ve her seferinde izmir’in istanbul’u nasıl tokatladığını(!) saymıyorum bile. belli zamandan sonra ortamı terketmeye başlamıştım bu çocukça sidik yarıştırmalardan ötürü.

    ezcümle, izmir iyidir, hoştur. bırakın da biz söyleyelim bunları. olumsuz bir yorum duyduğunuzda da “gelmeyin ulan siz, biz böyle iyiyiz.” gibi ergence tripleri bırakın lütfen artık. üniversite mezunu adamlar yapınca komik oluyor.
  • yaşadığı şehri benimsemek, şehrin sevdiğin yönlerini görmek, kötü taraflarını eleştirmek ne zamandan beri küstahlık oldu ki?
    izmirli büyük iskender zamanından beri şehrini sever. açın biraz tarih okuyun, efes şehrini taş görmek için gezmeyin, o dönem yaşayan filozofları okuyun göreceksiniz şehirli olmak ne demekmiş.
    ne yapsın izmirli sizin gibi yaşadığı şehirden, komşularından nefret ederek mi yaşasın? bunu mu istiyorsunuz?
  • türkiyenin dört bir yanından işgale uğradığı için yerlisinin de kimyasını değiştirdiniz. bir rahat bırakaydınız izmiri ve insanını. 34 plakadan geçilmiyordu bundan 5 sene önce gittiğimde. kimbilir şimdi ne halde.
  • eşşek siken komşun olacağına ,küstah izmirli arkadaşın olsun

    not: göz göz
  • evet bazılarında oluyor.adamın izmirli olmak dışında övünecek bir şeyi olmayınca ne yapsın yazık lan böylelerine.
  • (bkz: şehir milliyetçiliği)
  • ya istanbul hariç heryer köy görgüsüzlüğüyle karşılaştırınca bence katlanılabilir bir davranış biçimi.
hesabın var mı? giriş yap