jash istanbul

• cihangir kaktüsün karşısında yeni açılan, sıcakkanlı ve güleryüzlü sahipleri olan, şahane yemeklere, son derece sevimli ve ilgili garsonlara sahip, kendinizi evinizde hissedip saatlerce oturabileceğiniz mekan.
• cihangir'de açılmış ermeni lokantası. sizi önce güzel güzel karşılıyorlar, sonra siparişleri alıyorlar, siparişinizi beklerken önünüzden geçen tabaklara bakıp bakıp yalanıyorsunuz, siparişiniz gelmiyor, yalanmaya devam ediyorsunuz, daha da gelmeyince garsonu çağırıp ne olduğunu soruyorsunuz, garson yemeğinizi başka masaya servis ettiğini pişkince söylüyor. kızıyor ama kibarlıktan hesabı istiyorsunuz, hesap size sipariş ettiğiniz ama yemediğiniz yemekler dahil kol gibi geliyor. ayıptır felan demeden, keriz gibi hesabı ödüyorsunuz. sonra işletmeciye gidip, o kadar bekledik yemek de yiyemedik ayıp ettiniz biraz diyorsunuz. işletmeci hıyar, burayı zaten hobi niyetine açtım, memnun değilseniz çekin gidin, cümlesini az daha durursanız sopayı basacağım edasıyla söylüyor. arkadaşlarınıza ve çevrenize rezil olmamak adına sessizce bir daha gelmemek üzere uzuyorsunuz. hiç bir şey değil ama zılgıtı sağlam yiyorsunuz. cihangir jash'ın zılgıtını tavsiye ederiz.
• çok leziz tatlar sunmalarına karşılık porsiyonları küçük olan, akordeon dinleyebileceğiniz bir mekan.
• lezzetli yemekleri, sempatik garsonları, düzgün servisi, akordeon çalan abi... hepsi tamam, ama gereksiz pahalı. fiyat / kalite performansı düşük bence.
  keyifli mekan o ayrı, ama o paraya daha neler yenip içildiğini gördük biz.
• lezzetli sayılabilecek yemekleri olan mekan. lezzetli demiyorum farkındaysanız, sayılabilir diyorum.
  onun dışında başka da bir artısı/eksisi yok.
• istanbul'un, cihangir'in en overrated mekanlarindan. hele servisin kotulugunu, o akordeon sesinin bitmek tukenmeyen halini geciyorum zaten. cihangir'in yerlisi gitmez, meyhaneci gitmez, iste yabanci turistin gittigi gibi yerli turist hatta istanbul'da beylikduzu veya cekmekoy gibi uzak semtlerdeki sitelerde oturup da bir cuma-cumartesi aksami sehre inen istanbullu turist gider. ha bi de kimi yazar cizer takiminda ermeni meyhanesi fantezisi oluyor, iste onlar da gidiyor. gidildiginde rastlanan tanidik simalar biraz da o yuzden.
• emrah serbes, rıza kocaoğlu, fikret kuşkan ve erdal beşikçioğlu dörtlüsünü bir rakı akşamında aynı masada misafir etmiş ve yine bu dörtlüden emrah ile fikret'in nedeni henüz bilinmeyen yumruklaşmasına şahit olmuş cihangir meyhanesi.
  
  hürriyet
• gecenlerde arkadasimla basbasa bir 70 lik devirip sarhos oldugumuz, orada dogum günü kutlayan tatli ciftle lafladigimiz, yan masada oturan deniz akkaya ve grubunun neseli kahkalarina tanik oldugumuz cok kaliteli bir restoran. sagol arkadasim cok guzel bir tercihdi jash...
• üst kattaki geniş masasında doğumgününü kutlamaya gittiğimiz cihangir meyhanesi.
  
  objektif olarak yorumluyorum;
  1- porsiyonları kesinlikle çok küçük, 4 kişilik diye getirdiği mezeyi 2 kişilik sanıp “ama biz 4 kişilik istemiştik” dedik.
  2- mezeler ve yemekler lezzetli fakat gün sonunda fiyat/performans olarak daha iyisi çok rahat bulunabilir.
  3- çalışanlar kaliteli ve kibar
  4- akordeon çalan abi maalesef o kadar o işi zorla yapıyordu ki o işkence bir an önce bitsin istedik.
  5- üst katta tek kişilik tuvalet mevcut aklınızda bulunsun
• yıllar öncesinde keyifli bir akşam yemeği yediğim lokantadır.
  orijinal bir mekân.