• edirne'nin minicik bir köşesindeki karaagac kasabasindaki hüzünlü istasyon. (lan ben buraya bilgi dolu şeyler yazacaktım yine gittim hüzne boğuldum geldim.)

    osmanlı'nin tanzimat donemi'nde 1870 senesinde yapımına başlanan bir gar veya öncelikle tren yolu karaağaç'taki. amacı osmanli'dan cikip burayı avrupa'ya bağlayacak bir tren yolu yapmak. istanbul bu vesileyle avrupa'ya bağlaninca edirne kıyısı sanatın ve eğlencenin de merkezi olmuş kısa bir süre. hatta abartmis olacaklar ama buraya küçük paris denilmeye başlanmış aynı dönemlerde.

    karaağaç'taki garin yapımına da 1914 yılında başlanmış ve 1. dünya savaşı başlayınca yarım kalmış mecburiyetlerden ve nihayetinde cumhuriyet ilan edildikten sonra da yapimi bitmis açılişi yapilmis.

    kurtuluş savaşı boyunca karaağaç yunan işgali altında olduğundan lozan antlaşması'na kadar da türk toprağı sayılmamış. kurtuluş savaşı sonrasında da burayı avrupa'ya bağlayan demir yolunun büyük çoğunluğu türk sınırları içinde kalmadigindan 1971 senesinde yeni bir tren yolu yapılip karaağaç artık trenlerin ugramayacagi bir istasyon halini almış. sonra da raylar sökülmüş 1974'te karakol olarak kullanılmış en sonunda da hikayesini trakya üniversitesi aracılığı ile güzel sanatlar fakültesi'ne dönüştürülerek tamamlamış.

    hah hüznü de şuradan geliyor; suan garin önüne kısacık bir demiryolu döşeyip üstüne de hiçbir yere yolculuk yapacak bir tren vagonu birakmislar. izle izle o huzurlu minik kasabanın içinde hüzün ara.
  • geçen hafta ziyaret ettiğim yer. şuan trakya üniversitesi rektörlüğü olan bina. binanın, sanki arkasında deniz varmış gibi bir havası var. ayrıca aynı avluda lozan anıtı da mevcut.
hesabın var mı? giriş yap