karadeniz

• dalgaların özgür olduğu denizdir. her gün özlediğim denizdir.
  karadeniz’e bakan bir evde büyüdüm. her gün karadeniz’i seyrettim. çocukken gırgır teknelerinin sesiyle uyanır, balıkçıların dönüşünü gözlerdim. bahar geldiğinde köpük köpük dalgaların üzerinden atlayıp dileklerimi dilerdim. o zamanlar ne benim, ne de arkadaşlarımın iki biranın çözemeyeceği hiçbir derdi yoktu. kamplar kurardık. udun, kemanın sesi dalgaların hışırtısına karışırdı. akşamları denize vuran ay ışığının güzelliğine dayanamayıp yüzmeye başlardık. deniz soğuk olsa da, tatlılığı kandırırdı hepimizi bir türlü çıkamazdık denizden. köpük köpük dalgalar sırtlarımızı okşarken gökyüzünün güzelliğini seyrederdik...
  
  neden bu başlığa girdim ki ben? bir özlem çöktü içime. şimdi yason burnu’nda olmak vardı.
  sabah da yomra tepesi’nin yolunu tutmak...
  https://youtu.be/8wfymjfy76i
  https://youtu.be/refgtmirexw
• hazır şu ara zamanım bolken bi gidip turlasam mı diyorum ya.
  bi tane de suv kiralasam falan.
  
  resmen şu an gaza geldim.
• bu konuda bir chatham house paneli; https://www.youtube.com/watch?v=tudbb-k-dui
• bugün ; her zaman olduğu gibi; yardımıma koşmuş güzide bir denizdir.
  
  içimin huzursuzlukla dolup taştığı günlerden birine hapsolmuştum. kıyısına kaçtım yine; insanlardan koşar adım kaçarak.
  
  çarşaf gibiydi karadeniz; göl gibiydi adeta. gökyüzündeki kara yağmur bulutlarına inat, dalgasız naif bir günündeydi. buz gibiydi sadece; sakin ve buz gibi. ufukta o kadar güzel renklerle boyanmıştı ki gökyüzü; yeşil mavi ve gök kırmızının bu tonlarını belki de hiç bu kadar uyumlu görmemiştim ömrüm boyunca.
  
  sakinleştim. tepede bekleyen fırtınaya rağmen; karadeniz bile sakin kalabildiyse; ufkunda huzura kavuşabildiyse ben de bir gün huzura erebilecektim.
  
  yapmam gereken tek şey; her ne kadar fıtratım olmasa da; sakin kalmaktı.
  
  karadeniz hırçındı, tepkiseldi, fırtınaydı ama gerektiğinde durulabiliyordu. ben de durulabilirdim; tepemde bekleyen fırtınaya rağmen ufkun sukunetine ulaşabilirdim.
  
  çünkü bazı sıkıntıları ancak deniz alabilirdi içine; insanoğlu değil.
• nato-rusya rekabetinin giderek kızıştığı bölge. bu durumda kritik ülke ise türkiye. ankara, bu konuda uluslararası hukuk ve mevcut anlaşmalar çerçevesinde davranmaya gayret ediyor ve rusya'ya oldukça yakın duruyor.
  
  https://www.france24.com/…-usa-romania-hungary?#_=_
• an itibari ile üstünde şimşekler çakan, ufuklara uzanan sonsuzluğu kadar da büyülü bir yapı. varlığı kesin metafizik^* etkileri daha da kesin.
  
  yaşadığımız yer aslında bizim karakterimizi bi' nevi belirler.
  soğuk yerde yaşayan insanlar daha ketum ve somurtkan suratlı yani soğuk insanlarken sıcak yerde yaşayanlar daha cana yakın, misafirperver, sıcakkanlı insanlardır.
  
  profesyonel yüzücüler bile karadeniz'e meydan okuyamaz. tehlikelidir. kutuplara daha yakın olduğu için güneş'in açıları daha da dar gelmekte ve tuz oranını düşürmekte, dolayısıyla yüzmeyi de zorlamakta. onuncu sınıf coğrafya^{* * *} bilgilerini geçecek olursak;)
  
  hepimiz biliriz, karadeniz insanı hırçındır. aniden öfkelenir ve yine aniden öfkesi diner. öfkeli anından yaptıklarından da pişman olur genelde.
  
  karadeniz'in ne yaptığı belli olmaz. aniden fırtına tutar ya da olur ya bir dalga alır seni içine. ayrıca ağlar da karadeniz. sebebi olduğu canlar için. bilmez misin niye bu kadar yağmurlu burası?
• dünyanın en çalışkan kadınlarına ve en tembel erkeklerine sahip coğrafya.
• ülkenin komşularıyla yada kendi içinde kavga içinde olmayan tek bölgesi, denizi bile usul usul kendi halinde yaşayıp gidiyor.
  akdeniz'de üstümüze gelmeyen yok, ege'de yunan tacizinden bir balıkçı olarak ben bile bıktım zaten, marmara desen komşuya gerek duymuyor kendi içinde kavga edip duruyor akp'lisi chp'lisi suriye'lisi.
  bir tek bizim uşakların dünya sikinde değil.
• eylülde keyfi bir başka. elhamdülillah.
• bende çok ayrı bir yanı olan toprağım.
  türkiye'nin her bir yanını gezdim, her yanı ayrı güzel memleketimin ancak burası bir başka güzel be sözlük.
  oksijenden ciğerlerin yanar, kasvetlidir havası, nemi bitmez, durduğun yerde sırılsıklam olursun da doğayı görürsün burada.
  istanbul gibi süslü sahilleri, kıyıları yoktur belki ama her sokağı denize çıkar, belki de ondandır.
  çocukluğum geçti oradan, şimdi ankara'dayım. sahi ben niye ankara'dayım?