• kek yemekten daha zevklidir.zira pişmemiş kek hamuru kekten daha lezzetlidir.
  • kek hamurunun kekin kendisinden çok daha lezzetli olduğu evrensel bir gerçek olduğu halde niye puding niyetine kek hamuru yapıp kaşık kaşık yemediğimizi hiç anlamıyorum. resmen muzlu keki fırına üzülerek verdim, hamurunun aşkından. yazık oldu güzelim hamura. salmonella falan da değil olay, yumurtasız kek hamuru da pek lezzetli oluyor işte.

    edit: zaten muz pişince iğrenç oluyormuş. keşke hepsini hamur halde yeseydim. beh.
  • bu hamurun içinde çiğ yumurta olduğunu idrak edince bir iki saniye duraksadığımı hatırlıyorum. sonra kabın dibini sıyırmaya devam ettim tabii ki. yıllardır da sıyırırım, hiç sıkılmadım. güzel eylem.
  • puding tenceresinin dibini yemek ya da tencereden cikolatali puding siyirmak gibi eğlenceli mutfak aktivitelerindendir.
  • henuz sarılırken ortamdan calinip yenilen cig yaprak sarmaların üzerine tatlı niyetine uygulanacak davranış biçimi
  • aman çok yeme baarsaklarında kurt olur diyerek kek kabının dibinde olabildigince az kek hamuru bırakan tipte bir anneye sahip çocuk, birgün anne evde yokken koca bir kase kek hamuru yapıp doya doya yemeye kalkar, o günden sonra da o kabın dibini sıyırma zevki falan kalmaz. bunu okuyan çocuklara duyurulur!
  • anneler tarafından "miden ağrır.hasta olursun" şeklinde gerçekliğine hala inanmamakta olduğum lafızlar ve eğer işin boku çıkarılırsa, enseye atılan bir tokatla engellenmeye çalışılagelmiş aktivite.

    güzelim hamur pişer sonra da keke dönüşür. yani bir nevi prensi öpüp kurbağaya çevirme işlemi. güzelim kek hamuru varken kim kek yemek ister ki? madem mide bozuyor. gidin mide bozmayanından yapın kardeşim.

    ama sen dur sen dur. birgün gelecek, ben kendime kek hamuru yememe kızmayan bir kız arkadaş bulacam (şimdiye kadar hepsi bu amacımı duyunca manyakmışım gibi davranmaya başladı) işte o gün annemin karşısına geçip kahkahalarla kaşık kaşık yiyecem. evet evet kahkahalarla.nihahah..

    (bkz: sözlükte sinir krizi geçirmek)
  • annenizin ellerinden sunulduğunda az miktarda olması nedeniyle midir bilmiyorum ama acayip lezzetli gelen; kendi yaptığınızda ise kaşık kaşık yediğinizden anlamsızlaşıp midenizi bir hoş eden ve sonunda pişen keki yiyememenize neden olan olay. evde bunun için kardeşlerimle birbirimize girdiğimiz de çok olmuştur.
  • çocukluğumdan beri "pişmemiş harcı yeme karnın ağırır" ikazlarına "yav hee hee tamam" diyip sonra annemin yıkamak için kenara ayırdığı harç kabını dedektif gadget gibi uzayan ellerimle bir hamlede alır ve bir güzel sünnetlerdim. artık havlu attılar. annem ev ahalisine tatlı tabağında yeni pişmiş kek takdim ederken bana kek harcının kabını getiriyor. ben de eve müştemilattan gelen çocuk hissiyatıyla kek kabını kaşıklıyorum.
  • annemle sürekli kavga etmemize neden olan eylem. bir gün annemler evde yokken kek tarifini aldım ve kek yapmaya koyuldum ve de çok güzel oldu. ama tabii pişirmedim. hepsini çiğ yedim :-)
hesabın var mı? giriş yap