• (bkz: #37067110)

    mart ayında vefat eden babamın vasiyeti üzerine gerçekleştirdiğimizdir.

    daha önce başlıkta yazdığım entryde bahsettiğim gibi senelerdir kendini kadavra olarak bağışlama istediğini biliyorduk. geçireceği riskli bir ameliyat öncesi vasiyet gibi bir metin yazıp imzaladı; ben de bu arada çapa tıp fakültesi anatomi bölümünü aradım ve durumumuzu anlatıp vefat halinde kadavra bağışı için gerekli prosedürü öğrendim.

    çok da meşakkatli bir şey değil aslında. tek sorun eşe dosta akrabaya dert anlatmak. eş ve çocuklar onay verdikten sonra kimsenin de bir şey demeye hakkı olmuyor pek.

    babam ameliyattan sağ çıktı fakat bir ay sonra kültür almayı ısrarla reddetmeleri sebebiyle enfeksiyondan vefat etti.

    bu aşamada şunu söyleyebilirim türkiye’de en düzgün ilerleyen sistem cenaze hizmetleri. ölüm anında hemen telefonunuz çalıyor, bir saat içinde cenaze arabası gönderiliyor. istediğiniz yere sevkediliyor. bunun için herhangi bir ücret talepleri olmuyor.

    ertesi gün öğlen cenaze namazı kalınması için babamı önce morga götürdüler ertesi gün de yıkanıp kefenlenip camiye getirdiler. namaz sonrası defin yerine götürmek yerine de tıp fakültesine götürdüler. sağolsunlar mezarlıklar müdürlüğündeki şef çok yardımcı oldu.

    tıp fakültesinde hocalar karşıladılar, işlemler yapılırken anatomi anabilim dalı başkanı tarafından ağırlandık. birkaç imza birkaç dilekçe sonrası tamamlandı.

    istenirse belli bir süre için bağış yapıp beş sene sonra naaşınızı alarak defnedebiliyorsunuz. bizim böyle bir talebimiz olmadı.

    bölümdeki hocamızın aktardığı şuydu; türkiye’deki en iyi öğrencilere sahibiz fakat üzerinde çalışacakları kadavra bulunamıyor.

    ağzını açan akrabaları savuşturmak için; ‘amel defteri açık kalıyor, yetişen her bir öğrenci için sevap kazanıyor işte daha ne’ dedik herkes sustu.
  • eksik olan bir hastane var mı yoksa eksik olanlara aktarılıyor mu? ona göre başvuruda bulunmayı düşünüyorum. organ bağışı yapamıyorum, mezara girmeye ve kül olmaya da niyetim yok. hem faydam dokunsun. atacakları zaman da leş yiyicilere falan versinler kalan parçalarımı, mümkün mü böyle bir şey?
  • öncelikle (bkz: #93549856)

    daha önceki entryi girdiğimden beri bir çok mesaj aldım onun için biraz daha ayrıntı vermek istiyorum. özet geç diyenleri önceki entry’e alabiliriz.

    babam şeker hastalığı kaynaklı ayak parmağında oluşan kangren için bir amputasyon ameliyatı geçirecekti. ameliyatta herhangi bir ters durum olabileceği ihtimaliyle kadavra için vasiyet gibi bir yazı yazdı (burada şunu belirtmeliyim yazılı bir beyana hiç gerek yokmuş, bağış için birinci derece akrabaların onayı yeterli.) ameliyatta ayak işaret parmağı alındı, bu anlınan parçanın mezarlıklar müdürlüğüne gömülmek üzere teslim edilmesi gerekiyordu; ben de madem kadavra bağışı yapacağız bu parçayı da gömmek yerine bağışlayıp bağışlayamacağımızı öğrenmek için araştırmalara giriştim. ilk önce anatomi derneğinden esat adıgüzel hocamıza ulaştım kangren dokuyla alakalı herhangi bir çalışma yapılamayacağından bağışın gerekli olmadığını öğrendim ben de vefat durumunda bağış prosedürüyle alakalı bilgi rica ettim. kendisi denizli’de olduğundan, bulunduğum ilin üniversite hastanesinin anatomi bölümünü, yani çapa anatomiyi aramamı söyledi. aradığımda son derece ilgililerdi vefat durumunda kendilerine ulaştığımız taktirde cenazeyi alacaklarını söylediler. konuştuğumuz hocamız bana şahsi telefonunu verdi.

    babamı hastaneden 4 gün sonra taburcu ettiler fakat ameliyat yerindeki enfeksiyon, kültür almayı reddettikleri için ilerledi. ısrarlarımız sonucu kültür aldırdık onun da sonucunu kaybettiler ikinci kültür sonucu çıkana kadar da çoklu organ yetmezliğinden yoğun bakıma yattık. o sırada bana özel telefonunu veren hocamızla bu sefer tedavi için irtibata geçtik bu süreçte de çok yardımı oldu kendisinin fakat birkaç gün sonrası vefat gerçekleşti. vefat sonrası tekrar aradık; hocamız, dini vecibelerin yerine getirilmesinin ardından bağışın yapılacağını ve camiye gelip namaza katılıp cenazeyi kendi alacağını söylemişti.

    önceki entry’de de bahsettim gibi; cenaze hizmetleri bu ülkede düzgün ilerleyen belki de tek sistem. henüz yoğun bakımın önünde beklerken annemin telefonu çaldı başsağlığı dileyip hemen araç yönlendirdiler. gasilhane morguna götürdüklerinde ertesi gün öğlen namazın olacağını ve kadavra olarak bağışlayacağımızı söyledik. yıkama ve kefenlemenin ardından zaten camiye göndermek için araç verdiklerini bağışın yapılacağı hastaneye de kendilerinin götürebileceklerini ilettiler. normal bir şekilde cenaze namazı kılındı ardından mezarlığa gitmek yerine, birkaç akrabamızla beraber konvoy halinde hastaneye gittik. hocalar kapıda karşıladılar, annemle beni yukarıya alıp bölüm başkanı bizi ağırlarken evrak işlerini hallettiler gerekli imzaların ardından cenazemizi teslim edip hastaneden ayrıldık.

    biz süresiz olarak bağışladık, çalışmaları bitip ihtiyaç ortadan kalkınca bize haber verecekler, bu da beş yıl sonra olacakmış. cenaze işleri müdürünün verdiği bilgiye göre bize teslim edecekleri zaman tekrar onlarla irtibata geçip mezar yeriyle alakalı işlemleri yapacaklar ve defin gerçekleşecek.

    bu kadar belki gereksiz ayrıntı vermemin sebebi; herhangi bir yerde kadavra bağışı prosedürüyle alakalı bir bilgi bulunmaması. umarım uzun bir süre böyle bir bilgiye ihtiyacınız olmaz ama bir gün olursa ve yardımcı olabildiysem ne mutlu.
  • ölünce olmak istediğimdir.
  • yapmak istediğim eylem.
  • utanacağım için yapmayacağım şey :)
  • vaktiyle internette kel alaka bir şey için tartıştığım bir yaratık bana, "kesin ateistsindir, sen şimdi öldükten sonra cesedini kadavra olarak da bağışlarsın" demişti. ben de, "ee, ne güzel işte. öldükten sonra da insanlara faydam dokunacak. kötü bir şey mi bu" diye karşılık vermiştim. onu hatırladım şimdi.

    faydalı bir eylemdir.
  • hayalim
  • gönüllü olarak yapılan eylem.

    ancak, gerek organ bağışı gerekse kadavra bağışı için ülke koşulları düşünülerek bazı adımların atılması gerektiği kanısındayım.

    bunlar;

    *tıp insanları (öğrenciler dahil) otomatik olarak, otomatik olarak kadavra & organ bağışçısı olarak değerlendirilmelidir.
    *tıp alanında çalışmak için eğitim almış mühendislik mezunları (ve öğrencileri) otomatik olarak kadavra & organ bağışçısı olarak değerlendirilmelidir.
    *kimsesiz olduğu ortaya çıkanlar, kimsesizler mezarlığı yerine kadavra & organ bağışçısı olarak değerlendirilmelidir.
    *hapishanede hayatını kaybeden herkes, istisnasız olarak, kadavra & organ bağışçısı olarak değerlendirilmelidir.
    *orduda görev yapan tüm askeri ve sivil personel, otomatik olarak kadavra & organ bağışçısı olarak değerlendirilmelidir.

    belki bu sayede, hem eğitim hem de organ & kadavra konusunda "yetersiz"likler bir nebze olsun giderilmiş olur.
  • doktorlara bağış şartı getirilene kadar kadavramı bağışlamamaya karar verdim. yok öyle " kadavra görmeden mezun oluyoruz" deyip kadavrasını bağışlamamak. sen doktor olarak bağışlamazsan kimse bağışlamaz, sonra oturur ağlarsın.
hesabın var mı? giriş yap