marc overmars

• arkadaşın bjk-ajax maçındaki performansı ile ilgili anılarım şundan ibarettir:
  
  - overmars geliyor, recep'e bacak arası yapıp geçiyor, ortalıyor, litmanen vuruyor, gol.
  - overmars geliyor, recep'in sağından atıp solundan geçiyor, ortalıyor, litmanen vuruyor, gol.
  - overmars geliyor, recep'in üzerinden aşırtıp geçiyor, ortalıyor, litmanen vuruyor, gol.
  - overmars geliyor, recep'in etrafından dolaşıp geçiyor, ortalıyor, litmanen vuruyor, gol.
  
  recep'in bu durumdaki konumuyla ilgili olarak şu tanıma bakmanızda fayda vardır: (bkz: maymun)
• trtnin bir spikerinin "sayin seyirciler ismi gibi gercekten futbolu da marsin ustunde" yorumuna maruz kalan, simdinin barcelonalisi..
• gece gece aklıma düşmüş futbolcu. onu ilk izlediğim zamanı hatırlıyorum. 94 dünya kupası, ben 9 yaşında bir veletim, yaz vakti deli gibi koşturduğum zamanlar. deli sikmiş gibi bütün gün güneşin altındayım. kah denize giriyorum, kah top oynuyorum. futbola aklım yeni yeni basmaya başlıyor. gazetelerden dünya kupası maç programını öğreniyorum, maçları elimden geldiğince takip ediyorum.
  
  o zamanlar entresan huylarım var. muza gereğinden fazla önem veriyorum mesela. sokakta babam 5 kilo muz almış, bir yedik bir yedik, haftaya bir daha alacakmış diye hava atıyordum. portakalı da es geçmiyordum ama bir muz değildi tabi. neyse konu dağılmasın tüm ısrarlarıma rağmen alınmayan bir 18li mon-ami pastel boya takımı vardı. neymiş efendim ragıp marka 8 li pastel boya takımı yetermiş. bok yeter işte, yaratıcı adamım, farklı renklere ihtiyacım var ama bunu ailem anlamıyordu. bir gün portakal çizmem gerekmişti resim dersi için. sarının üzerine kırmızı boya geçtim, tamamen bilinçsiz bir şekilde ama, bir baktım tam olarak turuncu olmasa da turuncuya yakın bir renge ulaştım. işte o günden beri favori rengimdir turuncu. işte kışın ulaştığım bu sonuç yazın turnuvada hollanda'yı desteklememe sebep olmuştu.
  
  kral takımdı hollanda, en iyi değillerdi ama hagi'li romanya, brolin'li isveç gibi büyük keyif veriyorlardı. sevdiğim takımlardan bir oyuncuyu ön plana çıkartıp onu takip etmeyi çok severim, bu kişi hollandada overmars oldu. şimdilerde kimseyle karşılaştırılamayacak kadar seri olmasıyla göze batıyordu. güçlü kanat bindirmeleri, bilek hareketlerinden ziyade hız ve ani hızlanmayla atılan çalımlar, ani duruşlar, ani hızlanmalar ve o zamanlar fazla görünmeyen ters kanatta oynayabilmek. gerçekten çok göze batıyordu. şanssız brezilya maçını en az baggio'nun kaçan penaltısı kadar hatırlarım, o maçta brezilya karşısında güzel bir oyun çıkartmıştı overmars ama bebeto'ya engel olamamıştı haliyle.
  
  çocukluk aşkım futbol, ilk idolüm overmars. benim için bir futbolcudan fazlası. uefa finalinde bile galatasaray'ı tırnaklarımı kemirerek izlerken bir taraftan acaba ne yapacak diye overmars'a bakabilmek. koca bir milli takıma tek bir adam yüzünden sempati duyabilmek, yıllar önce galatasaray'a gelebilme ihtimaline sevinip 10 tane gazete almak. erken bıraktı futbolu. 25 milyon pound'un hakkını veremedi belki de ama bazen tadında bırakmak en iyisiydi. o da zaten en iyilerden birisiydi.
• milli formayla çıktığı ilk maçında, henüz beşinci dakikada golle tanışmış bir insan evladı. kaleyi engin ipekoğlu koruyordu tabii.
• sene 1998 ya da 1999 bilemedin 2000. playstation diye bir şey çıkmış diyorum babama. sağolsun doğum günümde önüme koyuyor. şimdi hemen "bak babası ne istiyorsa almış, zengin piçi" demeyin. sonraki 15 yıl tisörtten başka hediye alamadım. öyle babamın alası gelmiş, belki de ucuz bulmuş bir yerden bilemiyorum.
  
  neyse konumuza dönelim. yanında da 1 tane oyun var sadece. winning eleven serilerinden biri. winning eleven bile olmayabilir ama japonca bir oyun. anlamıyorum ne yazıyor rastgele giriyorum oyuna. tecrübeliyim tabi az mı tsubasa oynadık ataride. memory card var bir de memoli kart diye dalga geçiyoruz. ona kaydediyorum ilerlemeleri.
  
  en sevdiğim takım da hollanda. zenden, davids, cocu, reiziger, bergkamp, stam, frank de boer, seedorf falan var. edgar davids'le uzaktan vuruyorum kaleci dida ne yapıcağını şaşırıyor. roberto carlos da aynı şutu benim kaleme yolluyor ama van der sar dida'ya benzemez, tek hamlede tutuyor topu. dennis bergkamp'la kalecinin uzanamayacağı yerlere plaseler yolluyorum.jaap stam'la adamları eziyorum falan.
  
  tüm kadro bir yana öyle bir futbolcu var ki tutabilene aşk olsun. evet marc overmars. bir kanattan zenden bir kanattan overmars'ı koyuyorum kimse tutamıyor. kuzenler beni yenicez diye öyle taktikler yaptılar ki. nijerya alıp babangida'lı, babayaro'lu yardırma taktiği yapan mı ararsın, roberto carlos'u forvete koyup hızından faydalanan mı yoksa batistuta'yla gördüğü yerden vuran mı? bu arada batistuta'nın şut hızı 19 üzerinden 19, şut isabeti de 19 üzerinden 19. yetmedi adamlar playstation 2 aldı sonra 3 aldı şimdi 4'ü bekliyolar ama bende overmars yok ki yeneyim...
  
  kısaca adını her gördüğümde çocukluğum gelir aklıma. çocukluk kahramanım. zaten bir marc overmars bir de blind melon bana çocukluğumu hatırlatıyor.
• hiç unutmam, fotomaç kendisinin sakatlık ardından futbolu bırakma haberini "game overmars" olarak yayınlamıştı. büyüksün fotomaç.
• küçükken mahallede topu sol kanattan alıp yardıran çocukların genel adı.
• türkiye'de ilk gösterisini 2 kasım 1993 besiktas ajax macinda yapmıştı. biraz litmanen'in gölgesinde kalmasına rağmen o da kafi derecede küfür yemişti. çok büyük oyuncuydu, kendi halinde biriydi. neden yaşlanınca bizim lige gelip yan gelip yatmadı, anlayamadık.
• futbolu bırakalı yıllar olmasına rağmen gezegen üzerinde hala en korktuğum futbolcudur. montla sıç ile beraber acıların, ızdırapların en büyüğü overmars'a karşı sağ bek oynamaktır.
• ajax klubunun 2012 yilindan beri futbol direktorlugunu yapan efsane isim dun itibari ile istifa etti. ıstifanin arkasindan ise buyuk bir skandal cikti. megerse bizim efsane futbolcumuz uzun zamandir klup calisani kadinlari kendi penisinin resimlerini gondermek suretiyle taciz ediyormus. ne geregi var arkadas koca koca adamlarsiniz. kariyeriniz var, paraniz var. 16 yasinda ergenler gibi hareket edip butun imajinizi yerle bir ediyorsunuz. hollandaca