• evladı yoktur muhtemelen.
    yüksek yüksek tepelere evler kurduk öyle biz de vaktiyle haybeden,
    şimdi 3.5 atıyorum büyütemeden ölürsem, bu koca dünyada annesiz; yalnız kalırsa diye...
  • korksa da ölür, korkmasa da ölür.
  • ölür.
  • gecen gun insan psikolojisi uzerine okudugum bir makalede son gunlerini yasayan hastalardan yola cikarak su sonuca varilmisti; olumden korkmayan ve herkesle vedalasip icinde bulundugu durumu kabullenen hastalarin genelde hayatini dolu dolu yasayanlar oldugu soyleniyordu. yani yapilan arastirmaya gore kisi hayatini ne kadar dolu dolu yasarsa, ne kadar cok yasanmisligi varsa, olumden o kadar korkmuyor, bunun tam tersi olan, hep baskasi icin yasayan, hep kendi isteklerini erteleyip baskalarinin pesinden giden insanlar da yasayamadiklari hayatlari icin uzulup olumu o kadar zor kabulleniyor(mus). ne kadar dogru bilemiyorum ama insanin kendi hayatini ne kadar ertelerse yolun sonuna dogru o kadar pisman olacagi fikri cok mantikli.
  • mark twaindir.

    zira,

    "ölümden korkmuyorum. doğmadan milyarlarca yıl önce ölüydüm, ve bu yüzden acı çektiğimi hiç hatırlamıyorum"
  • benim.

    ölümden korkmuyorum, yaşadığım hayatı yeterince dolu geçirememekten korkuyorum.
  • şöyle bir düşününce ''tüm insanlar'' diye cevap verilebilecek başlık.
    ölüm diye bir gerçek var, herkes ölecek, ölmek en süper korkunç şey şu hayatta ve buna rağmen lay lay lom yaşıyoruz, işe falan gidip sağla solla takışıyoruz, akşam ne yesek ne içsek diye düşünüyoruz, aşık olup şevişiyoruz, bi de üstüne üstlük öleceğini bilerek ürüyoruz... oysa ki ne yapmamız lazım? korkudan aklımızı kaçırmamız lazım.
  • annemi 3 yıl önce alzheimerdan kaybettim. ölmeden önceki gece babama ‘ben yarın ölücem ama çok korkuyorum’ demiş.
    aynı sahneyi geçen gün bir dizide gördüm. bi kötü oldum. bence korkar insan. her şartta korkar. çocuklu ya da çocuksuz, yaşlı ya da genç fark etmez. ölüm bu ...
  • param yok.malim mulkum yok.rutinim yok.cocugum yok.esim yok.sevgilim yok.ev arkadasim ya da evcil hayvanim yok.cicek yetistirmiyorum.kimseden alacagim kimseye borcum yok.hic bi sekilde dini inancım yok.ailem ve zaman gecirmeyi sevdigim birkac dostum var sadece.kendi adima kaybedecek pek biseyim yok.inancsiz bi insan olunca, ölümü daha mantık cercevesinde düşünebiliyorsun.korkutucu gelmiyor.diger dunya korkusu olmayinca hersey daha rahat mantiga oturuyor.bi sekilde ölüm herkese gelecegine göre korkacak bisey yok.ama elimde olsa ölüm seklimi secmeyi isterdim.
  • her gün amaçsızca baş ettiğini düşündüğü hayattan ilham almayan ve dünyayı hemen şu an terk edecek olsa bile gözü arkada kalmayacak olan, kendisi ve çevresindeki her şeyin gelip geçici olduğunun bilincine çok uzun zaman önce varmış içi rahat insandır. aynı zamanda muhtemelen hayattaki kafası en rahat insan tipidir. bu durum onu, eğer kendisiyle barışıksa, tanıyabileceğiniz en sakin ve huzurlu, eğer kendisiyle ve toplumla kavgalıysa(özellikle sonlarında ve kendi sonunda kurtuluş olduğuna inandığı radikal dini, felsefi veya kişisel inançlara sahipse) tanıyabileceğiniz en tehlikeli ve vahşi kişi yapar(kendi hasta bakış açısı çizgisinde bir "iç huzura" ulaşmış olsa da).
hesabın var mı? giriş yap