• alternatif bir ondan sonra deme şekli.
  • ondan sonracıııımmaa şeklinde uzatılması durumunda kişiyi zor durumlara düşürebilen laf.
    (bkz: cıma)
  • çoğu zaman "efendime soyleyeyim" ile benzeşen, vakit kazandıran kalıplardandır. efendime soyleyeyim insan ne sıkacağını şaşırınca bu kalıplara başvurur, ondan sonracima düşünmek için 1 ila 2 saniye arasında zaman kazanırsınız ki hayat kurtarır. çeşitli yalan, dolan ya da itirafta görmek mümkündür bunları.
  • "sen bi bekle, çatla, ben de o sırada karşına geçip keyifli keyifli, yavaaş yavaş sana olanı biteni anlatayım, ama sen sakin ol, hırs/heyecan yapma, sukunetle beni dinle" manası taşır. çoğunlukla "eee?", "hadisene", "çabuk anlat lan şunu ibne!" nidalarıyla müdahalede bulunan dinleyiciye "hahahayyytttt, az bekle ulan" gülüşü atılır. dayak yemeden ya anlatılır, ya da ortamdan koşarak uzaklaşılır..
  • ondan sonracıımadan sonra öyle işte dersen başka diyecek bişey kalmaz. çok dikkatli kullanmak lazım. alışkanlık olmaması lazım.
  • geçmiş zaman olur ki bağlaçlarımızdan biri. bayağıdır sesi soluğu çıkmıyor, terki diyar eylemiş. annesi tarafından çok haşlanmamak için masumiyetini ispatlamak adına öyküsünde birtakım rötuşlar yapan çocuk soluklanmasıdır.

    (bkz: sonracığıma)
  • eğitimli, okumuş yazmış görece entelektüel ağızlara yakışmayan lafza. “ondansonracıma” ancak ilkokul, hadi lise dönemin hadi biraz daha zorlasan unıvert. döneminde kullanıldığında su götürür. fakat belli bi yaştan sonra kullananları gördüğümde çog şaşırıyorum. ha, zaten o lafza ve kabilesi içinde doğup büyümüş bireylerde sırıtmıyor bu ondansonracıma, sonra diyorum ki herhalde bu da bi tik.
  • küçükken bunu hep "ondan sonra cuma" şeklinde telaffuz ediliyor sanırdım. bir yerde utançtan bir yetişkine mantığını da soramıyorsun. beyin en mantıklı bulduğu yere yuvarlıyor onu. ama gel gör ki aynı beyin "okut, öğret ve niyahet" değil de "okul, öğretmenihayet" diye söyletiyordu bana orayı. çocuk şarkısında bu kadar kompleks sözler geçmemeli bence.
hesabın var mı? giriş yap