pul pul
-
bir bedri rahmi eyüboğlu şiiri.
"yedi tepeye kurulmuş
pul pul
gümüş gümüş balıkları
pul pul
ışıktan sudan örülmüş
canım istanbul" -
can yucel'in, suya gunese dokunan siirlerinden biri;
" sağ gözü ağladı önce, durduğu yerde,
ne acıdığından, ne de kederinden;
zati ilk düşen damlada
ne insanlar, ne kendisi vardı...
koştular çırılçıplak,
mağara duvarlarına çizilmiş ceylan gözleri,
koştular, koştular sahile;
ilk düşen damlada deniz vardı...
şaşırdılar, utandılar da birbirlerinden
daldılar, daldılar derine
nefesleri, nefesleri kesilinceye dek;
işıklı bitkiler içinde
işıklı balıklar gördüler,
şaşırdılar, şaşırdılar da ...
zati ilk düşen damlada güneş vardı..." -
küçük parçalar halinde anlamına gelen zarf.
-
-
bugünkü keşfim kepeğe dairdi, kepeklerim. yaşamın kaosuna, belirsizliklerine ve kendi yetersizliklerime karşı pul pul savunmalar, duvarlar döşemişim. o savunmalar sökmemiş, pul pul dökülüyor, beni uyandırmaya alışıyor. sedef de pullu, dibi benzer olabilir. yıllar önce kepeğim daha bolken, odun sandığım bir erkek yorumu basmıştı: "aaa, ibisile, demek sen ağlamasan da saçlı derin ağlıyor.."
(bkz: pul), pullu
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap