şiir

• bir türlü sevemediğim; her okuduğumda bir başkasının özel mektuplarını okuduğum hissine kapıldığım yazın türü.
  
  çünkü şiir özeldir; özneyle birebir ilişkildir; oldukça subjektiftir; kurgusal bölümü romanla ve hikayelerle karşılaştırıldığında oldukça azdır. şiiri anlamak zordur; şiiri anlamak için belki şiiri yazan kişi hakkında bilgiye sahip olmanız gerekir. işte o yüzdendir sevemediğim yazın türüdür. çünkü şiir yazın türleri arasında; otobiyografiden sonra bir insanın hayatına en çok sızdığınız; ve tarumar edebileceğiniz alandır.
• süreç içinde, ortak duygudan duygu ortaklığına uzanan vecd hali.
• şairin işi imgeyi resmetmektir
  (bkz: yatay akrostiş)
• ismet baba'da istanbul'a karsi icilen altınbaş'in acisini kız kulesi'nden çıkarmaktır.
• acı çekmeyi öğreten aşkın en acı gununde ele gecen bir kağıda kan kirmizi kalemden dokulen isyandır.
• aşkın duvar kağıdıdır şiir.
• yaşayan birşeydir şiir. bence en çok bu yüzden sevilir.. başarılı şairler hem çalışkan hem zeki insanlardır ve hayattaki mizahı da hüznü de bulmakla yükümlüdür onlar.. ve etkileşimin en çok olduğu sanat dalıdır bence... her defasında farklı yaklaşımlar ve tatlarla karşılaşırsınız.. örneğin bir orhan veli- can yücel atışması vardır ki kimse bilmez pek :
  
  - yıllar önce orhan veli nin şiir antolojisini okurken şöyle bir şiiri karşıma çıkmıştı..
  
  'kanlıcaya giderken
  çam ormanları çıkacak karşına
  sakın şaşırma'
  
  klasik orhan veli dizeleridir kısa , yalın ve sanki ağzınıza karanfil kurusu almış gibi, hafif bir tat...
  
  yaklaşık üç - dört yıl sonra da bir can yücel şiiri karşıma çıktı...
  
  'eski datça'ya giderken
  köşeyi dönünce
  deniz çıkacak karşına
  sakın boğulma'
  
  yorum sizin arkadaşlarım ama bence tam olarak bu yüzden güzeldir şiir...
• "sana nerden bir yurt getirsem
  çiğ kalıyor gözlerinin yanında" ^*
• yüreğimin sesinin, başka yüreklerde karşılık bulduğu, "hah işte ben de bunu demek isterdim" dediğim ama benim bir türlü söyleyemediğimdir şiir.
  
  sözcüklerin en güzel gölgesi yani...
• günlük dilde kullanılan kelimelerin yazan^* ve okuyan tarafından bambaşka anlamlara büründürülmesidir. çoğu şaire göre kelimenin aslına kavuşmasıdır.