şiirin kalitesizliğini ele veren unsurlar

• umarsızca sözcüğünün olur olmaz yerde ve sıklıkla kullanılması bunların başlıcalarındandır.
  
  diğerleri ise kısaca:
  
  *marifetmiş gibi oksimoron ifadelere abanmak (zifiri aydınlık, kalabalık yalnızlık, sessiz çığlık vs.)
  
  *sonsuza kadar uzayıp giden zincirleme şiir tamlamaları (sonbahar hüznüne tutsak umarsız bir kelebeğin kanadında çarpan yüreğimin vs. vs.)
  
  *hep ayrılık teması içermesi (sen gittin ya, şimdi sen yoksun ya.. diye başlayıp depresifliğin dibini bulmak)
  
  böyle gider.
• (bkz: şanssız şair fikret)
• şairidir.
• (bkz: içinde çünkü geçen şiir)
• "yollar bana uzak / sen bana tuzak" şeklinde şiir yazan kişinin imgesellikten oldukça uzak kelimelerle yol aldığı bir düzlemde şiirin kalitesizliği de hemen anlaşılabilir..
• içinde gibi kelimesi çok geçen şiirdir, kendimin ilk şiirlerinden biliyorum.
  ör.
  seni seviyorum
  kaymadan sıçar gibi
  seni istiyorum
  ayıdan kaçar gibi
  
  bunun haricinde birlikte olamayacak iki şeyi tamlama yapan şiirlerdir.
  ör.
  uçarı güneşleri andıran
  kare uykulara abandım
  
  çok uzun betimleme yapan şiirlerdir. (git roman yaz hikaye yaz amk)
  ör.
  bir yaz gününü takip eden saatlerdi
  güneş usul usul tepelerden aşağı yuvarlanıp
  yerini kendi ışığıyla dolup taşmakta olan
  yarısı var yarısı yok aya bırakmaktaydı
  ben........
  
  yerli yersiz devrik cümle kullanan şiirlerdir
  ör.
  uyudum dün gece,
  gördüm seni düşümde
  
  not: aklıma geldikçe eklerim örneklerle
• şairinin telefon kulübesinde halay çekmemesi.
• kasıla kasıla oluşturulmuş kafiyeler.
  abi yerinde güzel. o geldiği gibi yaz işte.
  kafiyesiz olsun. neden serbest şiir daha çok seviliyor, bu güne kadar anlayamadın mı?
  
  şiir yazma heveslisi (heveslisi diyorum bak, şair demiyorum) ne kadar ademoğlu varsa şuraya da şunu kafiyeleyeyim bari kafasıyla yazıyor. yapma yahu yapma, gözünü seveyim yapma.
• burada yazılanlara kalsaydı türk şiiri doğmadan ölürdü. boktan bir şiir bile olsa kişinin yaşadığı kaosu kağıda dökmesi iyidir.
• (bkz: çaba)