• sahte duyarlılıktır.
  • kesinlikle öyle düşünmüyorum. bu gibi durumlarda bende götürürüm sokakta bulduğum canlıyı tedavisi için bir veterinere o kadar. fazlası, para kısmı saçma. beni aşar, kendi hayvanım değilse.

    ha bu konuda ne yapılır. hayvan istismarı gibi bir yasa çıkarılır, veterinerler ki çoğunluk özeller cüzi bir miktarda tedavi ettiği hayvanlardan devlet desteği alır. o da türkiye gibi bir ülkede zor.
  • seneler önce sokakta bulduğum kedime hala aşılarını sadece aşı masrafını alarak yapan veterinerler, hepinizi öptüm
  • kabul edilebilir bir durum.

    babasına bile hayrı olmayan insanların çoğunlukta olduğu bir dünyada yaşıyoruz.böyle bir dünyada herhangi bir insan kalkıp da yaralı bir hayvanı veterinere götürme duyarlılığını gösterebiliyorsa o insana sadece teşekkür etmek gerekir, parasını da ödüyorsa ikinci kez teşekkür etmek gerekir.para vermiyorsa sen ya da ben kalkıp da niye parasını ödemiyorsun diye sorgulayamayız.sorgularsak 'sen veteriner misin?mağdur musun?sana giren çıkan mı var' diye sorarlar adama.

    böyle durumlarda herkes elini taşın altına koymalı ki sokaktaki yardıma muhtaç hayvana yardımcı olunabilsin.her şeyi tek bir insandan beklememek lazım.şahsen veteriner olsam böyle bir durumu dert etmezdim.sen veteriner olmadığın halde ne diye dert etmişsin onu da anlamadım.sonuçta veteriner o hayvana masraf yapmak zorunda değil, onun insafına kalmış.yanlış mıyım?
  • fatih belediyesi hayvan hastanesi bu konuda sokak hayvanlarına ücretsiz tedavi sağlamakta. duyurulur.
  • (bkz: yarayan kana)
  • bu konuda bir anım var. bir gün otobüsten inmemle gökyüzünde yüksekte uçan bir güvercinin alçalıp alçalıp zank diye bana çarpması bir oldu. kalabalığın içinde yürümeye çalışan hayvanın görmediğini farkedip hemen yerden aldım. gözleri kapanmıştı. yakındaki veterinere götürdüm. içerisi bomboştu. adam sadece gözü serum fizyolojik ile yıkadı ve çoğu bitmiş olan bir antibiyotikli merhemden bir mercimek kadarını alıp sürdü. hayvanın gözü açıldı.

    teşekkür dedim ve nezaketen ilaç masrafını ödeyim dedim. adamın yüzü ekşidi. ve 300 tl hesap çıkardı (yıl 2010). sokakta az sonra ölecek olan ve evcil hayvanım olamayacak bir hayvan olduğunu söyledim ve bu tutarın fahişliğini dile getirdim. tabi bin tane laf söyledi. önüne 30 tl attım ve gittim, ki ilaç bedeli 2 tl bile değildi

    hal böyle. bence veterinerlerin de biraz halden anlaması gerekir. bu açıdan doğru bir eylemdir. 300 tl ne lan?
  • veterinerlerin çoğu hayvansever değil. hayvanlar onlar için para kazanma aracı olmuş, işlettikleri kliniklerde ticarethane... ancak bu iş öyle ticarethane mantığıyla yürütülebilecek birşey değil, idealist insanların yapması gerken bir meslek.

    ben bulduğum yaralı sokak hayvanlarını veterinere götürdüğümde, veteriner hayvanı tedavi etmek değil kar etmek peşinde.

    sokak hayvanlarında yansıtılması gereken sadece kullanılan malzemenin ücreti olmalı. bakın tekrar ediyorum, malzemenin müşteriye satılan karlı fiyatı değil, veterinere geliş fiyatı, maliyet fiyatı olmalı.

    yoksa kendi sahipli hayvanımız için bir kan almaya zaten 350 lira veriyoruz.
  • askida kahve gibi bir etkinlik yapilsin. hayvan sahipleri kensi hayvanlarinin tedavisi esnasinda bir miktarda sokak hayvanlari icin bedel odesin. o hayvanlarin bir kismi biten asklarin sonucu sokakta.
  • ülkemizde hayvanların insanlardan daha fazla sevildiğinin göstergesidir. yolda yaralı bulduğun birini özel hastaneye götür bakalım ücretsiz ameliyat ediyorlar mı. gerçi hayvanseverler yolda yaralı insan görse umursamaz orası da ayrı bir konu.
hesabın var mı? giriş yap