• irfan şahinbaş atölye sahnesi tarzında, seyircinin de sahnenin bir parçası olduğu oyunlara ev sahipliği yapacak biçimde esnek tasarlanmış tiyatro sahnesi.
  • devlet tiyatroları'nın macunköy'deki sanat kampüsü içerisinde yer alan dekor ambarının temizlenerek, black-box tarzında bir sahneye dönüştürülmüş halidir. yapımında baştan sona erdal beşikçioğlu'nun alın teri vardır. bir delinin hatıra defteri'nin yanı sıra tavandaki kuş oyununa da sahibelik yapmaktadır.
  • özel arabası olmayanlar için,oyundan 1 saat önce büyük tiyatrodan servislerin kalktığı sahne.bildiğimiz tiyatro salonlarından çok farklı bir düzeni var bu mekanın,gidiyorsunuz,istediğiniz sandalyeye kıvrılıyorsunuz,sonra da oyunun tadını çıkarıyorsunuz.
  • oyuncularına yaratıcılık fırsatı sunan, izleyicilerine ise sürprizler yaşatan sahne.
    sahnenin her yeri kullanılabiliyordu, tavanı bile. diğer sahnelerden farklı oluşunu, ne zaman ne olacağını bilememenin verdiği zevki, oyunla iç içe olmanın keyfini pek sevdim. sahnedeki tek olumsuz yan sandalyelerin buz gibi oluşu ve rahatsızlığıydı. son gidişimde sandalyelere polar kılıflar geçirildiği görünce de ayrıca sevindim.
  • irfan şahinbaş atölye sahnesi ile aynı sınırlar içinde güzide tiyatro salonu. sahnesinin dönmesiyle meşhur hangar gibi bir yer. ama oyunlara kattığı hava inanılmaz. ulustan dolmuşla ulaşabilirsiniz.

    http://maps.google.com/…=0.002266,0.003449&t=h&z=17
  • cem emüler, ilham yazar, erdal beşikçioğlu ve murat çidamlı... o tozlu, kirli, şarap küfü ve tütün artığı kokan yılların emek dolu dekor ambarı nasıl böylesine gelecek ışığı ile çevreli bir "oda"ya dönüştü; işte bu adamların sayesinde... ince ince işlemeye devam da ediyorlar incelikli sanatlarını.
  • organize sanayinin gülü. bu tiyatroyu yatırın üzerine mi kurdular anlamadım. bu sahnede dört oyun izledim. bir delinin hatıra defteri hariç dörtte üç fiyasko. neyin fantazi kafası bu anlamış değilim. dekorları, efektleri, sesi, ışığı vs hepsi birbirinden farklı, orjinal ve güzeldi ama o oyunlar ne öle allasen. sahnenin her tarafı kullanılıyor her oyunda çeşitli atraksiyonlar olaylar olaylar. ama bi tuhaflık bi anlamsızlık var oyunlarda. her seferinde binbir umutla ostim yollarına düşüyorum. ama hep mi hayal kırıklığı olur yahu.
  • ilk defa cumartesi günü, bekleyiş ve karıncalar oyunlarını izlemek için gittim bu sahneye, sevdicekle. bulmakta biraz zorlanabiliriz derken, tam karşımıza çıktı, yeri kolay. tiyatro kampüsü ortamı, doğu almanya tarzı binalar, kafeler ben çok sevdim ortamını. stüdyo sahne zaten adı üstünde gibi stüdyo.. ikinci oyuna geçerken, tüm dekoru, seyirci oturma yerlerini falan değiştiriverdiler hemen, çok pratik. bu özellikleri nedeniyle de bazı oyunlar için hep tercih edilecek bi sahne.
  • üsküdar sahilinde tekel sahnesinin de içinde bulunduğu eski binada yer alan tasarımı butik tip sahne. klasik italyan sahne tasarımıymış.

    genel sahne formunun yüksek/kopuk mesafesi ile seyirci/oyuncu ayrımına karşın; tiyatronun gerçekliğine yeni bir anlayış getirecek nitelikte ve başarıda, oyuncuyla birebir ve oyuna dahil olma imkanı sağlayan çok büyük şans.

    "oyunun içinde yer alma" kavramının ta kendisi, bire bir profosyonel hikaye anlatıcılarından, hikaye dinliyormuş gibi.

    bu sahnede ne olsa izlenir sanki, güzel oyunun hele tadı başkadır, en önde en keyifle ne anlatılsa dinlenir o derece güçlü bir tasarım olmuş.
    düşünen ve bu imkanı sağlayan herkese içten teşekkür ederim.

    koltuk kapmanın yeni formuyla, bilet alma imkanını esnetme yönü de ayrı güzel.
  • ankara devlet tiyatroları kampüsünde (macunköy) yer alan bayıldığım sahne.

    ulaşım için operanın arkasındaki otoparktan oyundan bir saat önce seyirci servisi kalkıyor. on beş dakikada stüdyo sahnenin önündesiniz. hava güzel olduğundan kampüste gezindim oyun başlayana dek. oyundan sonra da aynı şekilde geri döndüm. böyle olunca ulaşım rahat oldu.
hesabın var mı? giriş yap