tasvir

• bir olayı, bir yeri, bir kişiyi bir "herhangi"yi ince ayrıntılarıyla ve etraftaki diğer nesnelere de değinerek anlatıp, dinleyiciye ya da okuyucuya daha da fazla hissettirmek amacı taşıyan anlatım biçimi.
• tasvirin fazlası can sıkar. bol betimleyen insanlar kendine güvensiz insanlardır. (nerden warıyorum bu yargılara ?)
• edebi dalda en agırı, en agdalı ama en ıyısının such ve ceza da yapıldıgı ortaokul boyunca kafamıza vurula vurula ogretılen anlatım bıchımı
• (bkz: betimleme)
• yazarin da okuyucunun da yaratici olmasini saglayan olay.
  yazar tasviriyle yaratir, okur tasviri kafasinda canlandirmasiyla. i$in en guzel yani da her okurun tasviri degi$ik canlandirip, ona farkli anlamlar yuklemesidir.
• izlenim kazandirmaya yonelik anlatim bicimi.
• deneyim sahibi olunan ya da duyumsanan bir olay hakkinda zihinsel bir imge yaratmaya yonelik soylem.
• somut gerçekliği içinde bir nesnenin, kendine özgü belirtilerini elden geldiğince tam ve açık seçik bir biçimde gözönüne sermedir..
• en basarılı örneklerinden biri nazım hikmetin kuva-yı milliye destanında ataturk için yaptıgıdır.
  
  ''...birdenbire bes adım sağında onu gordu
  pasalar onun arkasındaydılar.
  o,saati sordu.
  pasalar:'üç' dediler.
  sarısın bir kurda benziyordu.
  ve mavi gozleri cakmak cakmaktı.
  yürüdü uçurumun başına kadar,
  eğildi,durdu.
  bıraksalar
  ince,uzun bacakları üstünde yaylanarak
  ve karanlıkta bir yıldız gibi kayarak
  kocatepe'den afyon ovasına atlayacaktı...''
  
  (bkz: o sarısın kurt)
• izlenimsel ve sanatsal olmak üzere ikiye ayrılan ve her zaman bir sınav sorusu olma potansiyeli taşıyan anlatım türü.