• 67. venedik film festivali'nde somewhere adlı son filmiyle altın aslan ödülünü alan sofia coppola'nın ilk uzun metrajlı filmi. bir ilk film için çok da başarılı. babasının kızı olup, babasının gölgesinde kalmayacağının göstergesi olmuştur bu film. soundtrack'i ise tıpkı bundan sonraki filmlerinde olduğu gibi başlı başına ayrı bir şahaser. (bkz: air)
  • sofia ile nihayet çevirilerde kaybolmadan konuşabildiğim bir film oldu. film eski ama bende anısı taze dolayısıyla diyeceğim şudur, perfetto! ayrıca film sayesinde air'in playground love şarkısıyla tanışıp insanlardan daha da bi tiskinebiliyorsunuz. şarkı da perfetto. o nasıl oluyor diosan filmi izleyecen.
  • -bugün kahvaltımızı fotosentezledik mi?
    (mr. lisbon okulda çiçekleriyle müebbet muhabbetteyken)
  • amerikan toplumu ve hatta aşırı muhafazakar aile yapısına gönderme yaparken, kadınların meselelerinden ve ergenlik döneminde kadın-erkek çocuk eşitsizliğinden dem vururken filmin adını neden the virgin suicides olarak konduğunu merak ediyorum.evet filmin adından da anlaşıldığı üzere, filmde bir kısım kızlar ölüyor ama ölenlerden biri bakire değil. buradaki "virgin" kelimesi, bu yüzden bana masumiyeti temsil etmesi için seçilmiş gibi gelmiyor. ayrıca eleştirdiği sistemde bekaretle masumiyet zaten bir görülüyor. bilakis, eseri okutmak/filmi izletmek amacıyla beynimizin o gizli dehlizlere atılan bir kanca gibi. bu yüzden filmin adıyla eleştirisini kafamda netleştiremedim.
  • hüzünlü, iç burkan ama garip bir şekilde insanın yüzünde hafif bir tebessüm bırakan film. müziklerin seçimi ve sahnelerde kullanılış şekli ise tam bir ustalık. filmi izledikten sonra sesi açın ve gözlerinizi kapayarak rüyalar alemine dalın gitsin.
  • müzikleri haricinde başka bir numarası olmayan iç bayıcı film. ya da pazar gecesi sineması için yanlış bir seçim. bilemedim ben onu.
  • muzikleriyle (air'in sarkilarini saymazsak) donemin sarkilarina yer verdigi icin freaks and geeks havasi yaratan film. tabii konusu itibariyle freaks and geeks'in drama versiyonu olur bu film ancak.
  • drama mı, kara mizah mı olacağına ilk başlarda karar verememiş olan 1999 yapımı film. senaryodan tut diyaloglara birçok eksiği var. ama kendi içinde başarılı.

    sofia coppola'nın ilk uzun metraj denemesi olarak aslında yeterli bir film , ayrıca.

    muhafazakar bir anne ve alık bir babaya haiz 5 şirin sarışın kızın hikayesi. aslında dramatik hikayesi denilebilir.

    kefil olunmamakla beraber, dişi sinefillerin muhtemelen daha fazla sevebileceği bir yapım.

    6 / 10.
hesabın var mı? giriş yap