• antonio vivaldi'nin bir moteti. rv numarası 608. nisi dominus denizinden güzel bir adadır vivaldi'ninki. andreas scholl yorumu üzerine tek tadından yenmez diyebiliyoruz, eklemeden geçmeyelim. sonunda inanan, inanmayan içten bir amin der, durur. allah'ım ne güzeldir o amen...
    (bkz: handel nisi dominus)
  • sabah mırrası. geçen gün rüyama girdi rahmetli kızıl saçlı rahip. konuşuyorduk sağdan soldan. johann sebastian bach'ın kendisinden esinlenerek yaptığı uyarlamaları sordum, beğendiğini söyledi. huyum kurusun, attım önüne kemiği kuruldum köşeme. venedik'teki kız yetimler okulundaki nadide bir ses için yazmış nisi dominus'unu. dördüncü kıtası ne zaman başlasa, nutkum tutuluyor...
    (bkz: sunt lacrimae rerum)
  • seslendirmis olan bazi sanatcilar (sarkici, ensemble, orkestra sefi):

    james bowman; academy of ancient music, christopher hogwood
    nathalie stutzmann; king's consort, robert king
    michael chance; english concert, trevor pinnock
    gérard lesne; il seminario musicale
    christopher robson; king's consort, robert king
    david daniels; europa galante, fabio biondi
    andreas scholl; australian brandenburg orchestra, paul dyer
    philippe jaroussky; ensemble mattheus, jean-christophe spinosi
    damien guillon; collegium vocale gent, bernard labadie (sadece konser performansi)

    andreas scholl versiyonu goz kapali tavsiye edilir. cum dederit'de dagilinmamissa gloria patri'de yerle bir olunur. sicut erat in principio-amen finalinde tekrar suura kavusulur. andreas scholl'a eyvallah kocum denir.
  • yıllardır vivaldi'ye yaptığım resmen üvey evlat muamelesidir. müziğini fazla metodik, derinliksiz, hafif bulur idim. bach'ın onda ne bulup da onca eserini transkribe ettiğini anlayamaz idim. hatta deve, pire ile neden uğraşıyor diye düşünür idim. ne zaman nisi dominus geldi. kapaklardan kapak oldu.

    cum dederit zamansız saflığıyla vuruyor. günümüz dinleyicisi üzerindeki muazzam etkisinin, özellikle otantik yorumlardaki yüksek (en azından iyice yavaşlatılmamış diyeyim) tempo nedeniyle oluştuğuna inanıyorum. üstte uhrevi akan, tekrarlardaki süslemelerle zarifleşen alto solo yakın içsel bir iletişim kuruyor, ortada da kesik ama ısrarlı kemanlar solonun yakınlığına tezat bir gerilim veriyor. olayı koparan ise alttaki cazvari vurgudaki baslar. ağır ve içsel aryayı sürekli itekleyerek tüm atmosferin kalın çerçevesini çiziyor. kaçışı engelliyor..
  • 4.50'lik meşhur ve daha bilinir olan kısmı largo'su oluyor. sonraki dinlemeler için deneme yanılma metoduyla arayışa geçilebilir ama ilk kez dinleyecek biri andreas scholl'den dinlerse daha hayırlı olur bence.
  • 2009 yapımı home belgeselindeki sandrine piau performansı alır, götürür sizi belgeseldeki ıssız bucaksız çöllere, buzullara... orada sonsuza dek bir parçanızı bırakarak bitirirsiniz bu belgeseli, sesi kulaklarınızdan gitmeyen piau ile. ayrıca andreas scholl daki nasıl bir sestir öyle. okumaya başlayınca şaşırdım birden, sonra kaptırdım yine.

    piau performansı için; http://tinyurl.com/23ydyua

    scholl için ise; http://tinyurl.com/7kddbx
  • cum dederit dilectis suis somnum
    cum dederit dilectis suis somnum
    ecce haereditas domini
    filii merces
    fructus ventris
    fructus ventris
    cum dederit dilectis suis somnum
    ecce haereditas domini filii merces
    fructus ventris

    philippe jaroussky yorumu da enfestir. http://www.youtube.com/watch?v=vvgitfv0kby
  • (bkz: andreas scholl)'den ve gözü kapalı dinlenmelidir, herkese farklı bir şeyler çağrıştırabilir, beni eski zamanlara götürüyor mesela çocukluğuma kadar hatta.
  • https://m.youtube.com/watch?v=j-rzv6vjf_4 bu olmalı
  • andreas scholl yorumu insanı alır götürür, artık çocukluğunuza mı dönersiniz, bulunduğunuz anda çöküp kalır mısınız, yoksa gelecek için kurduğunuz hayallere şimdiden dalar mısınız bilemem ama içinizde koca dalgalarla ve fırtınayla bir süre savaşmanız gerekeceği kesin.
hesabın var mı? giriş yap