yakiniku

• izgara et gibi bir anlami var japonca. japonyada yenebilecek en lezzetli yemeklerden biridir. kore asillidir. bizdeki ocakbasi gibi kendin pisir kendin ye formatinda oldugu gibi pilav ustu doner seklinde de bulabilirsiniz. bu acidan japon mutfagindan ve baliktan korkan turkler icin mukemmel bir kurtarici olacagini dusunuyorum japonyada. ben kendin pisir kendin ye versiyonunu daha cok seviyorum. cok cesitli dana etlerini ismarlayabiliyorsunuz, ciger,dil,iskembe,yurek gibi her cesit sakatat da mevcut. incecik kesilmis etleri japon teknolojisi mangallarda pisirdikten sonra degisik soya bazli soslar esliginde yiyebilirsiniz. bunun yaninda mangalinizda sogan,sarimsak, kabak,biber, mantar gibi sebzeleri de pisirmek mumkun. genelde yaninda da raisu,kimchi ve de tabii ki fici bira farzdir. japon televizyonlarinda sikca olan yemek programlarindan birinde ustanin biri o kadar degisik etler pisirdi ki turkiyede kasaplar disinda bunlari fazla bilen oldugunu zannetmiyorum. japonlarin balikci oldugunu bilirdim de kasap millet de oldugunu bu yakiniku olayini gordukten sonra anladim.
  (bkz: bulgogi)
  (bkz: korean bbq)
• tercihtir elbet,
  amma velakin,
  türkler için, jumbo shrimp ve teppanyaki ile en yakın damak tadıdır,
  derseniz ki ; peki ya hamsi tava, allahını tanırsam adam değilim şerefsizim.
• (bkz: kendin pisir kendin ye)
• soslari servis oncesinde soran yerler olsa da en cok kullanilanlari teriyaki ve soya sostur.
  bunun disinda daha lezzetli olanlari goma^*, shio^* ve miso ile dinlendirilmis olanlaridir.
• mangalda etin hası kendisi.
  etler incecik dilimler halinde geliyor masaya. yanında mısır, mantar, soğan gibi aperatifler de atılıyor ızgaraya.
  farklı et seçenekleri mevcut, soslu veya sossuz tercih edilebiliyor. etlerin fiyatı kaliteye göre değişiyor. 3-4 dilim incecik eti 10 tl'ye de alabilirsiniz 100 tl'ye de. zaten insan bu etlerden yiyince türkiye'de et çakması şeylere bakamıyor bile.
  benim favorim harami.
  olsa da yesek.
• japon usülü "kendin pişir kendin ye".
  
  osaka'da tsurahashi metro durağının orada bulunan kore mahallesi'nin sonunda, ismini unuttuğum güzel bir restoran vardı. tüm japonya'da karnımı doyuran tek yer burası olmuştu. tabi fiyatı da güzel (!).
• bu restoranlarda ocak olarak masanın ortasında yuvarlak bir delik bulunur. bu deliğin altına ise ateş yakma ve havalandırma amacıyla bir teskilat kurulmuştur. doğalgazla çalısan bu ocağın üzerinde davlumbaz benzeri bir aygıt yoktur. peki dumanlar nasıl atılır? japonlar bu konuda tam bir yenilik yapmışlar. yemek pişen ocağın çeperlerinde yuvarlak delikler var. bu deliklerin ardında ardında duman emici makine bulunuyor. duman buradan emiliyor. yani duman yemekten çıkar çıkmaz emilip atılıyor. böylece hem üstünüz başınız kokmuyor, hem de karşınızdaki ile aranızda kocaman bir davlumbaz olmadan normal masada oturuyormuşçasına sohbet edip kadeh tokuşturabiliyorsunuz.
  
  resim
• kaliteli sığır eti japonya'da pahalı olduğundan genelde sadece özel günlerde veya kutlamalarda yenilir.
• yakiniku, japon mutfağında ızgarada kızartılmış et ve sebzeler için kullanılan bir tanımdır. dünyanın birçok yerinde, yaygın olarak "japon barbeküsü" olarak da anılır.
• japonya'da ocakbaşı tarzı et lokantalarına verilen isim. masada genelde gazlı, bazen de kömürlü ocak bulunur. pastırma dilimi inceliğinde kesilmiş etler damak tadınıza göre üç beş saniye ateşte pişirilerek yenir.
  
  japonya'da wagyu denemek isterseniz, teppanyakiye göre daha ucuz bir alternatif olacaktır, çünkü teppanyaki lokantalarındaki gibi eti birisi sizin için pişirmez, siz kendiniz pişirirsiniz.