zaman algısı farklılaşımları

• beynin normal zaman algısının bozulması durumudur.metamfetamin, morfin ve eroin gibi uyuşturucularda zaman algısı yavaşlar.bir saatlik süre kişiye sekiz on saat gibi gelebilir.lsd gibi halüsinojenlerde ise zaman algısı tamamen ortadan kalkar.
• sözlükte zevkten zevke koşarken^* beyinde salgılanan kimyasallardan da olur.
• (bkz: günü 27 saat olarak algılamak)
• bugünden yarına, rüyadan geçmişe ya da jenerasyondan fonetiğe geçişli bir evren.
  
  "gitmek mi zor kalmak mı zor,
  gel.."
  (bkz: havaalani huznu)
• (bkz: izafiyet teorisi)
• alkol de zaman algısını farklılaştırabiliyor.
  
  "bu şarkı bu kadar hızlı değildi sanki?"
• eskiden amca dediğimiz trafik polisleri.
  şimdi bakıyorum yollarda
  yaz sıcağında mesela
  'yazık' diyorum bu çocuklara.
  
  (bkz: gençliğin nihayeti)
• 5 ile 8 saniye arası süren rüyaların insana destan gibi uzun gelmesinin sebebidir. uyurken beyinde ki zamanı algılama bölümü devre dışı kalıyor sanırım.
• (bkz: yaşlandıkça zamanın daha çabuk geçmesi)
  (bkz: insanın yaşı ilerledikçe zamanı farklı algılaması)
  (bkz: #33915818)
• istiklal caddesinde, tünele yakın binalardan birinin cephesindeki çıkıntıya tünemiş gelip geçen kalabalığa bakıyor. kalabalıkta insanları seçmek zor. tek tek seçemedikten, onları tek tek göremedikten sonra insanlara bakmak insanlara bakmak değil de bir nehre bakmak gibi. bütüncül bir şey var orda ama ne. 2 saatte 3 tur atabildiğine göre memo^* daha hızlı yürüyor olmalı diye düşünüyor.. 4 saatte istiklal caddesini 8 kez turlayabileceğini okumuştu uykusuzdaki bir köşesinde. belki topuklu ayakkabılar yüzünden. onlar olmadan daha aşağıda kalıyorum ve sanki daha az şey görüyorum. onlar beni yavaşlatıyor ama yavaşlayınca gördüklerim artıyor. çünkü bakma sürem uzuyor diye düşünüyor.
  zamanın uzaması yine de bir kâbus gibi. yaşlı insanlara baktığında şaşırıyor. yüz yıllardır buna nasıl dayanıyorlar. nefes almaya, yürümeye, yemeye, sıçmaya, konuşmaya, sesler ve renklere, bu iç daralmasına..nasıl bu yaşa gelene kadar dayanmışlar tüm bunlara anlayamıyor..ve aniden bir karanlık geceden de koyu bir karanlık tüm ışıkları, tüm insanları, tüm sesleri, yürüyenleri, sigara içenleri, dilencileri, sokak müzisyenlerini içine alıp yok ederek tünel tarafından hızla yükseliyor.
  kaçmaya çalışmak anlamsız biliyor. yerinde duruyor öylece ve karanlığın hızla yaklaşmasını izliyor. yine de algısındaki zaman yavaş. karanlık simsiyah bir tül gibi gelip üzerine kapanıyor ve birden, hiçbir büyük şey hissetmeden benliğiyle bütünleşip her şeyi durduruyor.
  'düşünmekten çok yorulmuştum. iyi oldu' diyor son sözünde.