*

  • okul hayatlarımızın vazgeçilmez cümlelerinden. sınıfınızda uç bankası statüstünde bir arkadaşınız yoksa sizi zorlu bir maratona sokan bir hadise halini alır. herkese sorulur, gerçekte olup da yok diyenlere kin beslenir. özellikle sınav öncesi bulunamaması kişiyi çıldırtır.
  • üniversitede soranlara "kırtasiye az aşağıda koçum" diye cevap verildiğini gördüğüm soru. tabi kazık kadar adam sınava gelirken kalem,silgi ve unutuyorsa mutlaka önemli sorunları vardır diye düşünürüm orası ayrı.
  • (bkz: var ama evde)
  • 0,5 küçükbaş eğitimcilikte default uç birimi olsada;bazıları 0,9 hatta 0,3 kullanıp bu uçlardan isterdi..en arkadan bir ses duyulur "0,3 ucu olan var mı?" azmakta olan sınıf sessizliğe gömülür ve topluca arkaya dönüp ucu isteyene bakar kalabalıktan fısıltılar yükselir..
    -abi cadı bu yakalım
    -olm adam geceleri uyumuyomuş,yemekte yemiyomuş bu.
    o dönemin marjinalitesi sayılırdı..
    -vauvv abi çok uçuksun yaa,dokunabilir miyim sana..
  • sınav sırasında sınıfta bir aşıgı bir yukarı gezinen hocanın, sınıf tarafından hiç sevilmeyen fakat çalışkanlıgı ile tüm öğretmenlerin ilgi gösterdiği öğrenciye doğru eğilip bi kaç kelam etmesinden sonra, öğretmen tarafından kullanılan soru cümlesi.

    bu hiç bi çocuğun sevmediği öğrenciye hayran olan örtmen, "a aaa çocum neden kalemle uçla uğraşıyosun, neden arkadaşlarından istemiyosun" tarzı şevkatinden sonra, sınıfın geri kalanına "ulan şerefsizler kopya çekmeyin" diye haykırır çogu zaman.
  • "07 var, olur mu" diye cevap verilince sinirden olmem gerektigini hissettiren soru; "ulen gebes 07 istesek 07 deriz demi, gecen sene ogrenmedik mi okuma yazmayi al 05 yaziyo iste kalemin ustunde" diye de cevaba cevap verilmesi gereken soru.
hesabın var mı? giriş yap