• 50 ve 70 yaşından sonra başlayanları gördüğümden zor mor gelmeyen şey. bu arada ikiside ankara hukuk son sınıf.
  • 29 yaşında mezun olup, 2 yıl da tecil alarak 31 yaşında askere gitme fırsatı sağlayacak eylem.

    (bkz: 29 yaş askerlik sorunu)
  • 26 yaşında başlayan biri olarak sıkıntısını görmediğim durumdur. 30 yaşındayım. üniversiteye başlamasam da şu anda 30 yaşında olacaktım. kaybedilen bir şey yok, kattıkları kardır.
  • 25 yaşında başladım, 32 yaşında bitirdim. bir sıkıntısını da görmedim, hatta dersleri anlama konusunda daha bilinçliydim. o yüzden sıkıntıya girmenin bir alemi yok.
  • zor demeyelim de azim isteyen bir durum diyelim.

    ergenekon davasında ağırlaştırılmış ömür boyu, balyoz davasında ise 16 yıl hapis cezasına çarptırılan emekli deniz piyade kurmay albay dursun çiçek 54 yaşında istanbul üniversitesi hukuk fakültesine başlamıştı.

    http://www.hurriyet.com.tr/…-a-islak-hukuk-27400812

    kendisine saygı duyuyorum.
  • yeterli çalışmayı yapıp kazanabilirsem bir yıl sonra yapmak istediğim eylemdir.

    18 yaşında idrak edemediğim bi şeyleri daha geç süreçte fark etmem sonucu, "benim olayım bu değil bu!" deyip kendime çizmek istediğim yeni yoldur. umarım önüme çıkan tüm engellere karşı direnip istediğim noktaya gelebilirim.

    nasıl mutluysan öyle yaşa felsefesine dayanıyor biraz.
  • üniversiteye kafası basmayan eziklere dert olmuş durumdur.

    puanlar yükselmez ve kazanırsam, uzaktan eğitim veren bir bölümle üniversiteye döneceğim.

    hem de otuzuna merdiven dayamış biri olarak...
  • eleştiren insanları görünce insanın daha bir takdir edesi geliyor. üniversiteye gitmenin , hatta okumanın yaşı yoktur. imkan ve hayal olduktan sonra neden olmasın ?
  • ogrenciligimin ilk donemi o sira henuz tanimadigim bir grup tipin arasina kaynamis sohbetlerini dinlerken bir tanesi " universite sadece kazanilmis bolumun okunacagi bir yer degil kisinin kendini gelistirmesi donatmasi icin bir firsattir da" demisti. benim gibi bir kara cahil icin devrim niteligindeydi bu soz, param olsa bi on yil daha kalirdim o zamanlar, yoktu, mezun olmadan calismaya baslamistik bir cogumuz zaten. bu sene yedinci senem, 28 oldum. en iyi ihtimalle otuza kadar devam edecegim calismaya, kendime surekliligini saglayabilecegim kucuk bir para akisi yaratmak hedefim, bunun ertesinde canakkalenin bogaz manzarali bir bolumune tamami ile keyfi bir giris yapmayi ve hayatima bu sekilde devam etmeyi planliyorum, kendimce bilgiyi aramak ve edinmek en erdemli seymis gibi geliyor.

    tanim: universitelerin amacinin, insanin yasini ya da cagini ilgilendirmedigi durum.
  • 26 yaşından sonra boğaziçi ile yaptığım şey, ikinci lisans olması etrafa karşı algılarınızı açmak açısından avantaj olsa da ara sıra ne işim var burada diye sorabiliyorsunuz kendi kendinize fakat biraz çevresiyle uyumlu biriyseniz 18-19 yaşındaki gençlerle anlaşmak hiç de zor değil. kuzenlerim dahil oturup iki dakika tarih, edebiyat vs sohbet edemeyen yeni nesil gençlikten ziyade birçok gencin burada saatlerce sizinle tartışabilecek bilgi ve birikimi vardır ki onlardan çok şey öğrendiğimi söyleyebilirim. okul ve bölümüne göre beklentileri karşılaması farklılık gösterebilir lakin boğaziçi ile böyle bir şansınız varsa es geçmeyin derim.
hesabın var mı? giriş yap