antonio lauro

• klasik gitar çalan her insanın mutlaka parçalarını çalmak isteyeceği aha bu parçası da güzel değil denilebilecek hiç parçasına denk gelinemeyecek besteci.kalan kısım kopyala yapıştır olup şahsen de tüm parçalarını titizlike çalmaktayım ve çoğu kez bir kere daha çalmamı isterler ilk dinleyenler
  
  antonio lauro ciudad bolívar, venezuela'da doğdu. italyan bir göçmen olan babası antonio lauro ventura, şarkı söyleyip gitar çalabilen bir berberdi, bu yüzden oğluna ne yapabileceğini öğretti, ama antonio hala çocukken öldü. aile caracas'a taşındıktan sonra lauro, besteci vicente emilio sojo'nun (1887-1974) öğretmenlerinden biri olduğu academia de música y declamación'da resmi müzik çalışması (piyano, kompozisyon) yaptı. paraguaylı gitarist ve besteci agustín barrios tarafından caracas'ta gerçekleştirilen 1932 konseri, genç lauro'yu (zaten başarılı bir halk gitaristi) o kadar çok etkiledi ki, piyano ve kemanı gitar lehine terk etmeye ikna edildi. 1933'ten itibaren lauro, raúl borges (1888-1967) ile çalıştı ve klasik gitar repertuarına tanıtıldı. önümüzdeki on yılda borges'in öğrencileri rodrigo riera, josé rafael cisneros ve alirio díaz'ı da içerecek. bu meslektaşlar, özellikle díaz, daha sonra lauro'nun eserlerini uluslararası bir kitleye sunmaktan ve bu duyulmamış eserleri diğerlerinin yanı sıra andrés segovia, leo brouwer ve john williams'a tanıtmaktan sorumluydu. neslinin birçok güney amerikalısı gibi, lauro da ulusunun müzikal mirasını kurtarmaya ve kutlamaya kararlı, ateşli bir kültürel milliyetçiydi. 1935-1943'te cantores del trópico üçlüsünün bir üyesi olarak (lauro bas seslendirdi ve hem gitar hem de cuatro çaldı), venezüella müziğine tanıtmak için yakındaki ülkeleri gezdi.
  
  lauro, özellikle ramón delgado palacios (1867-1902) gibi başarılı ulusal besteciler tarafından önceki yüzyılda yaratılan sayısız sömürge salonu valses venezolanos'a (venezüella valsleri) ilgi duyuyordu. sürekli olarak melodik ve ayırt edici bir senkop ile karakterize edilen (iki 3/4 ölçüsünün tek bir 3/2 ölçüsü haline geldiği bir hemiola tarafından yaratılan), bu tür müzik tam olarak smetana, bartók veya granados'un avrupa'daki ulusal sanat kategorisine yükseldiği folklorik hammaddeydi. seçkin venezüellalı piyanist evencio castellanos'un (1914-1984) programı tamamen venezuela valslerinden (venezuela valsleri) oluşan bir konser, lauro'yu gitarın da repertuarında karşılaştırılabilir parçalara sahip olması gerektiğine ikna etti. bu türdeki ilk çabaları arasında, daha sonra 1938 ve 1940 yılları arasında bestelenen tatiana, andreina ve natalia olarak bilinen parçalar vardı; anlık popülaritesi hala başkalarına ilham verdi. gitar parçalarına ek olarak, lauro orkestra, koro, piyano ve ses için düzinelerce
  
  eser besteledi; bunların çoğu yayınlanmadı. bazen modern kompozisyon teknikleriyle deneyler yaptı, ancak gitar müziğinin çoğu esasen calle real veya "main street" de kalıyor-lauro neslinin müzisyenleri tarafından harmonik sapmaları rahatsız etmeden düz ve doğrudan bir rotaya atıfta bulunmak için kullanılan bir ifade. 1948'de general marcos pérez jiménez'in askeri cuntası lauro'yu demokrasiye olan ilkeli inancı için hapsetti. lauro daha sonra bu deneyimi silkti ve arkadaşlarına hapishanenin neslinin venezüellalı adamı için hayatın normal bir parçası olduğunu söyledi. hapishanede bile beste yapmaya devam etti ve serbest bırakıldıktan sonra hemen öncü bir profesyonel klasik gitar üçlüsü olan yeni oluşturulmuş üçlü raúl borges ile performans göstermeye geri döndü.
  
  takip eden yıllarda lauro'nun besteleri dünya çapında yayınlandı, kaydedildi ve gerçekleştirildi ve ülkesinin müzik hayatına yaptığı katkılar tanındı ve kabul edildi. lauro, juan josé landaeta konservatuarı da dahil olmak üzere birçok seçkin okulda gitar profesörü olarak atandı ve boynuz çaldığı venezuela senfoni orkestrası başkanı seçildi. bir sanatçıdan ziyade bir besteci olduğu konusundaki mütevazı ısrarına rağmen, arkadaşları venezüella'da başlayan ve 1980 londra wigmore hall'da muzaffer bir performansla sonuçlanan bir solo konser turuna çıkmaya ikna edildi. 1986'da caracas'taki ölümünden kısa bir süre önce, ülkesinin en yüksek sanat ödülü olan premio nacional de música ödülüne layık görüldü.
• en bilinen eserlerinden biri vals venezolano no. 3 olup çalınması videoda da kısmen görüleceği üzere bayağı zordur.