boş laf

• (bkz: mugalata)
• özgür mumcu'nun 24 ocak 2011 günü kaleme aldığı, radikal'de yayınlanan yazının başlığı.
  
  http://www.radikal.com.tr/…24.01.2011&categoryid=97
  
  götümüze girer mi bilemem ama bu yazıdan sonra mehmet altan ve ve emre aköz'e bok yemek düşer. ölüler size cevap veremez sandınız değil mi? halbuki, onların da çocukları var.
• "bunlar hepsi boş laf; sonun başlangıcı; tanrı'yı cennete hapsedip sürekli cennetteki tanrı üzerine şarkı söyleyen mezmur şairlerinin yozlaşmış tanrı tasavvurlarının başlangıcı; oysa pentateukhos, cenneti tanrı'nın mekanı olarak tanımaz. (...) bu, meselenin sadece bir aşaması; ama bilge süleyman'ın söylemlerinden itibaren, iddiaya göre, ortaçağ'ın en büyük hahamı, aslında bir aristoteles benzeri olan ibn meymun, kurbanı, tanrı'nın halkın pagan güdülerine verdiği bir taviz olarak açıklamaya kadar vardırır işi. ha, ha!"thomas mann - doktor faustus
  
  "bergman?
  hayır. ilk filmlerinden bazılarını severdim. panayır şafağı gibi, ama başka türlü; hayır artık sevmiyorum, bergman'ı sevmiyorum. bakıyorum da, sevdiğimi sanırken de aslında hiç sevmemişim. persona, sessizlik^*; boş laf bunlar." marguerite duras - les yeux verts
  
  (bkz: laf/@ibisile), boş laflar
  (bkz: sifos), püfyos
  (bkz: gavara), kavara, yaygara, laf ü güzaf
• (bkz: laf-ü güzaf)
  (bkz: kıylükal)
• “iyilik denilen şey, sempatiden doğmuş bir aşktan başka bir şey değildir.”
  
  yukarıdakine benzer şekilde kurulan, “x denilen şey, y’den başka bir şey değildir.” türünden indirgemeci sözlerin tamamı boş laftır. velev ki dünyaca ünlü bir filozofun ağzından çıksın, yine boş laftır.
  
  hayatta gördüğünüz her nesne, her eylem, her olay, her olgu, her his, kısacası somut veya soyut her şey; evveliyatı olan, rasyonel veya irrasyonel bir nedenselliği bulunan, her biri kendine özel, karmaşık bir sürecin neticesidir. ayrıca kendisi de mikro ve makro boyutta sonsuz etkileşimin bulunduğu bir kozmik çorbanın içinde başka neticelere varan nedenlerden biridir. bu sürece ister planlı deyin ister spontane. tanımlamak istediğin “şey” her ne ise “…’dan başka bir şey değildir” deyip de tek cümlede anlamlandıramazsın öyle. kulağa hoş gelir bu tarz sözler ama yok öyle bir şey.
  
  bazen aşk gibi içkin bir duyguyu dahi “aşk denilen şey …’tan başka bir şey değildir.” gibisinden tanımlamıyıp sırıtmıyorlar mı? ağızlarına kürekle vurma isteğim geliyor.
  
  keşke bir şeyin manasını bulmak, özüne ulaşmak tek cümleyle bu kadar kolay olabilseydi hayatta.
  
  yanlış anlaşılmasın, septik değilim. ne söylersen söyle her şey yalan modunda değilim. doğruyu asla bulamayız düşüncesinde de değilim. ama mana arayışında yaptığın tek cümlelik indirgemeci tanımlarla hiçbir şeyin özüne ulaşamazsın. yaptığın şey sadece ukalalık olur. tanımını indirgediğin şey her ne ise ona da saygısızlık olur.
  
  “x, y’dir.” dersen, bu belki x’in hakikatine dair bir parça taşır. ama “x, y’den başka bir şey değildir.” dersen bu gerçekten boş laf olur. çünkü doğru değildir. çünkü hiçbir şeyin özünü tek bir cümleyle bulamazsın.
  
  dil, hayatımızda yer tutan “şey”lere karşılık üretilmiş matematiksel bir araçtır. hiçbir dil, yaşadığımız bu hayatın karmaşık muhasebesini tutmaya yetmez.
  
  bir “şey”den korkuyorsan ondan uzak dur. bir “şey”i seviyorsan onu yaşa. yüceltmek istiyorsan o “şey”i yaşat. o zaman belki o “şey” senin için daha anlaşılır olur. hem de anlamlı olur. bulduğun formül sayılar aleminde kalmaz, hayatında elle tutulur karşılığı olur. belki başkasının problemine çözüm olur.
  
  sabahtan akşama kadar götünü devirip “başarı” sözleri okumaktansa belini doğrultup iki adım atmak daha anlamlıdır.
  
  sözlerin gücüne çok da güvenme. emek sözden hem daha anlamlı hem de daha kıymetlidir. söz iddialıdır, genelleyicidir, kibir içerir. emek mütevazıdır, belki mutluluk getirir.
• örnek:
  bir akademisyen twitter'da siyasi düşünce tarihi üzerine verdiği derslerden birinin içeriği ile ilgili bir şey yazar.
  altına gelen ilk yorum: "düşünce döneminin siyasi/sosyal politiginden ayrı düşünülemez"
  
  böyle, söylenmesi konuya hiç bir katkıda bulunmayan, zaten herkesin bildiği, bilakis konunun akışında kalabalik ederek ilgilenen kişilerin tadını kaçıran laflara boş laf diyoruz.