çarnaçar ^*

• (bkz: nâçâr)
• farsça kökenli bir kelimedir.
• kelime türü bakımından zarftır. arapça kökenli bir diğer türkçe kelime „mecbûren“ ile yakın anlamlıdır. ve fakat „mecbûren“ kadar kesin bir anlam ifâde etmez.
  kelimenin farsça’daki türetilişi türkçe karşılığının türetilişi ile büyük benzerlik gösterir. bu yakınlığı çarnaçar ve ister istemez kelimelerinin söyleyişleri sırasında anlamasak dahi hissedebiliriz.
• günümüz dilinde tam manası 'ister istemez' olan farsça zarf.
  
  atilla ilhan'dan şöyle bir örnekle kullanımı görmek gerekirse;
  ''-yenge hanıma söylemek ayıbıma gidiyor, çarnaçar size başvuruyorum kızım.''
• sözlük anlamı "zorunlu olarak, ister istemez" olan farsça kelime.
• ilk defa yaşar kemal'in kitaplarında gördüm bu kelimeyi o zamana kadar ne duydum ne de gördüm. görünce hiç bir çağrışım da yapmadı. ılginç, çarnaçar açtım sözlüğü baktım ki meğersem çok da yabancı değilmiş.
• çaresiz şekilde.
• asıl hali çar u naçardır. çar, farsça kökenli çare kelimesinin diğer biçimidir. çar u naçar da çare ve çaresiz olur motamot çeviriyle. düzgün çeviriyle ister istemez. latincede de benzer şekilde oluşmuş nolens volens kalıbı vardır.
  
  edit: nolens volens'e kelime demişim sehven.
• çarmendır, balbazar ve çarizat karışımı,
  
  mecburi, emrivaki ve metazori ile anlamdaş olan,
  pokemonvari kelime.