doktor intiharları

• son zamanlarda oldukça artış gösteren ve en son bugün şu haberle ortaya çıkan durum. bir yıl kadar önce de 3 doktor güneydoğu'da çalışırken intihar etmişti.
  
  http://www.ensonhaber.com/…ir-olumu-2012-11-30.html
  
  istanbul'da 30 yaşındaki asistan dr. melike erdem, görev yaptığı samatya'daki istanbul eğitim ve araştırma hastanesi'nin 6. katından atlayarak yaşamına son verdi.
  
  olayla ilgili ilk açıklama tabip odasından geldi. oda yetkilileri kadın doktor hakkında sağlık bakanlığı şikayet hattına yapılan şikayetler olduğunu öğrendiklerini, meslektaşlarının bu şikayetlerin etkisinde kalmış olabileceğini söyledi.
  
  meslektaşlarinin ağzini biçak açmiyor
  
  olayın yaşandığı hastanede ise sessizlik hakim. asistan doktorun meslektaşlarının ağzını bıçak açmıyor.
  
  "istanbul eğitim araştırma hastanesi'nde çalışan odamız üyesi bir asistan hekim bugün intihar ederek, hayatını kaybetmiştir. sabim şikayet hattı'na gelen hasta şikayeti nedeniyle sabah saatlerinde savunması alınan acil tıp asistanı hekimimiz saat 14:00 sularında, hastanenin dahiliye 6. katından aşağı atlayarak intihar etmiştir. istanbul tabip odası genel sekreteri dr. ali çerkezoğlu, yönetim kurulu üyeleri ve türk tabipleri birliği merkez konseyi üyeleri, yaşanan bu üzücü olay nedeniyle hastanede hekimlerle bir araya geldi."
  
  yorum yok ne denebilir ki ?
• an itibariyle samatya eğitim araştırma hastanesi'nden toplanılmaya ve yürüyüşe sebep verecek durum.
• doktorların hatalarını toprak altında görenlerin vicdansızca yorum yaptığı vicdansızların yarattığı bir durum da olabilir.
• (bkz: tıp pişmanlıktır)
• (bkz: #31139620)
• (bkz: bir gün içinde intihar eden üç doktor)
  (bkz: doktor intiharları)
  
  bir günde 3 doktorun itihar etmesi
  
  muzdarip oldukları sorunlardan her zaman doktoru sorumlu tutan, asla sorunun kaynağını doğru yerde arayamayan ekşi sözlük ahalisine ithafen; bugün ben de yaşanan olumsuzluklara olan tepkimi eşki sözlükteki doktor nefret timine yöneltmek istiyorum.
  
  e artık mutlu olur sevinirsiniz, dilerim yakacak kınanız eksik kalmaz.
• yeniden gündeme gelmesi gerekirken, yok sayılan durum.
• son zamanlarda pek çok doktorun intiharı sessiz sedasız haber oluyor, çoğu ulusal basının gündemine bile gelmiyor. tanıyanlar sosyal medya hesaplarından üzüntüsünü belirtiyor, sitem ediyor ve konu kapanıp gidiyor. kimse bu doktorlara ne oluyor, neler yaşıyorlar, neden mutsuzlar, pek çok kişinin imrendiği bir meslekleri varken bazıları neden yaşamak istemiyor diye sormuyor, merak etmiyor!..
  
  bu da son olay dilerim gerçekten son olur!
• bazen içinden çıkılmaz durumların çözümü olarak gözüken eylem intihar. umutsuzluğun son noktası. şu araba yanlışlıkla bana çarpsa, şu köprü çökse de altında kalsam diye intihar edemeyenlerde bir iç geçirme olarak da belirir bu istek.
• olmuyor kardeşim. bu başlıkta bile tıpla uğraşmaması gereken kişi doktor olmuş daha kendi psikolojisine sahip çıkamıyor vs yazılmış.
  
  olmuyor. tıbbiye kültürüyle, insan sevgisiyle, insan hayatını kurtarmanın, insan hayatını güzelleştirmenin yüce değerleriyle bu mesleğe giren tertemiz akıllara, vicdanlara yazık. iki klavye tuşuyla hiç oluyor varlığımız. ama alışkınız: hastalar, hasta yakınları da hiç sayıyor zaten. hizmet tüketimi kültürünün en kalifiye, en çok ve en kolay harcanan neferleriyiz.
  
  olmuyor. bir hekim olarak ve mevcut görevim gereği pandeminin en ön safında mücadele ederken kendimi ne alkışlanacak konumda, ne sevilen konumda hatta aksine nefret edilen konumda hissediyorum.
  
  olmuyor. çok kazanıyoruz ya hani: asgari ücretin 2 katı maaş alıyorum. bu kadar. belki gelir vergisi öncesi 1-2 ay 2.5 katıdır. evet ek bilmem nesi, performansı, küreği, tarağı hepsi dahil. günde 16 saat çalışıyorum, haftasonu, resmi tatil dahil. çoğu yollarda, filyasyonda, aşıda. en son ne zaman sakince uyuduğunu hatırlamıyorum. ne zaman eşimle 1 saate varan vakit geçirdiğimi de. en son ne zaman güldüğümü de..
  
  olmuyor. insan psikolojisinden anlamıyorum çünkü. tıpla uğraşmamam gerekiyordu sanırım. öğrenciyken "keşke param olsa, doktor olmak için üstüne para bile verirdim" derdim. "bir insanın hayatını kurtarmak, hele bence daha önemlisi aklını kurtarmak, yaşanabilir, keyif alabileceği bir hayat sunmak.. bir de üstüne maaş mı alacağız?"
  
  olmuyor. içinde "doktor" geçen hiç bir sosyal medya paylaşımını, haberi, entryi okumuyorum artık. bir tek bu başlığı açtım baktım aklımdan geçen şey yazdığı için. içimden parçalar kopuyor her yorumda, haberde, başlıkta. "yahu biz size ne yaptık" demek istiyorum. "ama bazıları" .. yok kardeşim bazıları. ve artık gerçekten bazıları yok. yokuz artık. ölüyoruz. biz kendimizi öldürmezsek siz öldürüyorsunuz. kaçıyoruz. bir tıbbiyeliyi vatanından koparmak ne kadar zordur cevabını istiklal savaşımızda arayın. ama becerdiniz . kaçmayan da sülüğe, hacamata vuruyor kendini. bundan anlıyorsunuz anca demek istiyorlar sanırım.
  
  olmuyor. ben bu ülkede bir hekim olmak istemiyorum artık. ama tam da bu ülkede bir hekim olmak dışında başka birşey de istemiyorum.
  
  olmuyor. intihar da olmuyor. kar fırtınasında evine covid aşısı yapmaya gittiğim teyzem "gelmezsiniz sandım" dediğinde , doktor olmayan yere görevlendirildiğimde bir amcam "hoşgeldin oğlum, iyi ki geldin" dediğinde ve takdir eden hiç kimse bile yokken kurtardığın onlarca hayatı bildiğinde. olmuyor.
  
  ama olmuyor, yaşamak da sürdürülemiyor. ben sürdüremiyorum. mesleğimin onuru ayaklar altındayken, tertemiz akılları ve vicdanlarıyla nice tıbbiyeli yaşama, yaşatmaya ve ülkesine küserken; ben nefes alamıyorum.
  
  olmuyor, olmuyor, olmuyor..