dominique francon

• howard roark kadar uc bir karakterdir. kitapta ayn rand'ın duzene meydan okurken, dusuncelerini aciklarken en cok kulandigi karakterlerden biridir. bir nevi utopyadır kendisi.
• insanları analiz etmekte başarılı, dünyada iyiliğin kazanamayacağına inanan, howard roark'taki potansiyeli görüp takdir eden ama başarısı konusunda son derece umutsuz, kötümser bi karakterdir. aslında bi anlamda peter keating'den farklı değildir. özünde iyi bi insan olarak başladığı hayatına üreten, yaratan, kendi doğruları olan bi insan olarak devam etmek yerine, aile ve çevre etkisiyle, kullanan bi insan olarak devam etme tercihini yapmıştır bi kere. kendisini bu dünyada bunun doğru olduğuna ikna etmiştir. sonunda olduğu olacağı, keating gibi bomboş bir kabuktur. amaçlarını başkalarının belirlediği ve kendisi de başkalarının amaçlarını belirleyen türde bir insan.
  
  kitapta bi yerde ellsworth m toohey'e roark'a saldırması konusunda yardım eder bu hatun. toohey'nin derdi bağımsızlığından rahatsız olduğu roark'u kendisi gibi bağımlı bi insan haline getirmektir. ama dominique'in motivasyonu roark'a dünyadaki kötülüğü göstermektir. zanneder ki roark toohey'in davranışı sonucu dünyadaki kötülüğü görürse, dünyayı yiyip bitirme, tüketme faaliyetlerinde kendisine katılacaktır. ama kazın ayağı öyle değildir. öyle de olmaz zaten.
  
  bu hatunun kitapta son derece zarif, kırılgan, incinebilir vs şeklinde bi tiplemeyle karakterize edilmesinin de altında bi anlam yattığı kanaatindeyim şahsen. aslında gayet de iş bitirici bi tiplemedir ama görüntüsüyle hiç de öyle planlı, hesapçı, sivri dilli bi kaltak havalı değildir. aslında mazoşist bi kadındır bu bence.
  
  --- spoiler ---
  roark'u sevdiği halde ve fikirlerini beğendiği, hayranlık duyduğu halde adamı mahvetmeye kalkar en başlarda. sonrasında da kendi kendini cezalandırmak için önce peter keating'le, sonradan da keating'in eliyle gail'le evlenir.
  --- spoiler ---
  
  dominique'in başlangıçta roark'un kapasitesini gördüğü ama mevcut toplumda yaşayabileceğine inanmadığı düşünülebilir. roark gibi toplumu hiç iplemeyen bi adamın en çok yapmak istediği şeyin, yani ortaya eser çıkartmanın kesinlikle toplumu gerektiriyor olması, dominique'i çok üzer, "şu roark'u toplum mahvetmeden ben mahvedeyim, yabancıya gitmesin" şeklinde bi manyak düşünceye kapılır. genelde yorumlar, hatunun roark'u mahvetmek isterken diğer yandan da girişimlerinin başarısız olacağını umduğu yönündedir. çünkü roark yenilmez ve kendisi başarısız olursa, kötülüklerle dolu bu dünyada, mutlak iyi ve deha da kendine yer bulabilir sonucu çıkacaktır. ben şahsen^*, hatunun yanlış ata oynadığını düşünüyorum.
• (bkz: sevdiceğim)