• bu fil, herhangi bir şehirdeki herhangi bir parkta kolayca rastlayabileceğimiz yüzlerce filden biridir sadece, ama bir kuşağa damgasını vurmuştur. aynı parkta zürafa, ayı gibi birçok başka oyuncak da bulunur, ama nedense dikkati fil çekmiştir. şimdilerde yeni sahil düzenlemesi sonucu, değil filin, parkın bile varlığı unutulmuştur.
  • kuğulu parkın abartılmış versiyonu. (bkz: oha oha ulan bu ne oha)
  • eskişehirin en güzel parkı eskişehirde böyle bi park yoktur. mersine hiç gitmedim. ama çocukluğumun parkıdır filli park,gerçek adını hiç bilmedim.. bütün salıncaklarında sallandım.şimdi tanımadığım bütün arkadaşlarımla biz o parkta tanıştık.
  • (bkz: milli park)
  • çocukluğumun sembollerinden biri. mersin sokaklarında büyümüş 80 kuşağının da güzel anıları vardır bu parkta elbet. sahil düzenlemesi adı altında sahile diktikleri abidik gubudik betonlar, çakma roma sütunları* ezdi geçti buldozer gibi o güzelim parkı.
    dinozorlu bir kaydırağı vardı ki hala gözlerimin önünde.. en çok onu özledim ben. şimdi tekrar koysalar sahile onu, hiç utanmam yaşımdan başımdan şen kahkahalar atıp ellerimi çırparak kayar da kayarım.
    (bkz: çocukluğu özlemek)
  • sahil şeridi yapılmadan filli parkın orda akşamları akülü arabalar olurdu,parka geldikten sonra onlara binmeden gitmek imkansızdı,az yalvarmazdım babama binelim diye bir beni bir kardeşimi tek tek bindirirdi sağolsun..bir çocuğun hayallerini süsleyen en güzel şeydi sanırım o zaman yada mersindeki en güzel çocukluk eğlencesinden biriydi,gündüzleri anneler çocuklarını getirirdi yada akşamları ailecek gelinirdi parktan sonra çay bahçesine gidilir,mutlaka bir konu komşuya rastlanırdı. yıllar geçti sahil şeridi tekrar yapıldı,filli park yıkıldı,akülü arabalar kalktı çay bahçeleri yok oldu,uçurtma uçurduğum yerler yok oldu..
    (bkz: babayı özlemek)
  • mersin sahilin'de kucuk bir parktı eskiden.o zamanlar daha sahil duzenlemesi yapılmamıstı.bunun gibi bir kac kucuk park daha vardı ama en afillisi , tabiri caizse 5-10 yas veletlerinin*en gözde mekanıydı. park'a gidip o kocaman filin üstüne cıkabilmek icin yemegimi bile yerdim ki o zamanlar bana yemek yedirebilmek icin 3 kişi gezerdi peşimde. koluna salıncak asılı bir palyaco vardı, kim sallanacak kavgası yapardık diğer bücürlerle.bir de buyuk bir yay üzerine oturtulmus pelikanlar vardı salıncak bosalana kadar onun üstünde otururduk salak salak ama o zamanlar cok eglenceli gelirdi nedense. meger nasıl da derin bir anıymıs cocuklugumdan kalan. hmm cocuklugumu ve filli parkımı ozlemisim bir de beni o parka götürüp peşimden koşturan adamı.
  • mersin sahil şeridinin tarihe gömdüğü unutulmaz park. dinazorlu kaydırağının bir bölümü kırıktı, malum tüm seksen sonu doksan başı mersin kuşağı oradan kaymıştır. çocukken ne zaman o dinazorun kafasının olduğu yere çıksam kayarken o çukurdan düşüp dinazorun boynunun içine sıkışıp bir daha oradan çıkamamak gibi bir fobi yaratmıştım kendime. keşke korkmadan daha çok kaysaymışım ya da o filin hortumuna daha çok otursaymışım. özlüyor insan o parkta çekilen fotoğraflarına baktıkça daha çok özlüyor. en azından parkın yitip gittiği alana sembolik olarak bir maketi yapılmalı veya daha minyatür olanı, gördükçe anıların canlanması o yıllara tekrar dönebilmek için.
  • annemin temizlik yapmak için bizi*** evden gönderme silahı olan parktı. mersinli bir nesil burda büyümüştür. bir de orada yediğim pamuk şekerin tadını başka hiçbir yerde bulamamışımdır.

    (bkz: hey gidi günler hay)
  • rusya dolaylarında şubesi olan parktır...
    http://westlunaticc.files.wordpress.com/…ibrary.jpg**
hesabın var mı? giriş yap