gassal

• (bkz: gasilhane)
• (bkz: gassalin elindeki meyyit gibi olmak)
• yeni bir altinci nesil yazar.
• sozlukte eski sevgilisinin ismini baslik olarak acip akabinde bu hanim kisi ile yasadiklarini en ince ayrintisina kadar yazacak kadar aymaz bir yazarmis. sozluk konseptini bir kenara biraktim, bir erkegin sevdigi kadinin ozel hayatini internet sitesi uzerinden ifsa edecek kadar dusmesinin nedenlerini ariyorum.
  
  (bkz: elif ulusoy/@gassal)
• (bkz: gasilhane /@derinsular)
• yönetmenliğini merve ince'nin, yapımcılığını ise melis berkman'ın üstlendiği film. ilk gösterimi 5 haziran'da garajistanbul'da yapılacaktır.
  
  --- spoiler ---
  
  gassal uğradığı tecavüz sonucu bir kız çocuk sahibi olan, sonrasında ise kendini kızına ve tanrıya adayan demet'in dramanı ve içinde yaşadığı gerilimi anlatıyor.
  
  --- spoiler ---
• karanlık atmosferi ile tecavüz sonrası çocuk sahibi olan bir annenin ruh halini çok güzel veren, başarılı bir kısa film çalışması. yönetmeni merve ince'nin ismini oldukça sık duyacağız gibi geliyor.
• (bkz: arya stark)
• türk korku sinemasının yeni denemelerinden biri olup, gerilim odaklı oluşu ile dikkatleri çeken ve beklenileni vermesini beklediğim filmdir.
• ilk sözüm, taphophilia merakıyla, filmin isminin çekiciliğine kapılıp gidecek olanlara: herhangi bir gassalın sıradan bir gününü bile çeksen (ki zaten çekilmişi var) hem bu filmden daha korkunç olur hem de daha fazla şey öğrenirsin.
  
  film kötü; oyunculuklar, senaryo, kostüm, dekor falan gerçekten kötü. ama yine de merak edenler için konuyu özetleyeyim: bir villada (evet evet bildiğin villa) yalnız yaşayan, bir kaç odasını tek gecelik olarak kamyonculara yarı pansiyon kiralayan, bazı ölüleri gömdüğü bahçesindeki naylon çadırda arada bir mefta yıkayan oedipus kompleksiyle malul, üvey babasının tecavüzüne uğramış, biseksüel, asosyal, saçlı sakallı döşü 'vav' dövmeli erkek kahramanımız ile durmadan tarantinovari şekilde ayaklarına zum yapılan, yalnız kaldığında yüzükoyun masturbasyon yapıp habire sigara içen, eniştesinin tecavüzüne uğrayıp evi terkeden kırmızı botlu kadın kahramanımız arasındaki uzuuuunnnnnn upuzuuunnnnnnn boşluklu sahnelerden oluşan film. içinde zerre-i miskal korku ögesi olmadığı için "korku filmi" diyemiyorum. hele yönetmen arkadaşın "psikolojik-gerilim filmi" tanımlamasına kahkalarla gülüyorum.
  
  ha bir de filmin oyuncuları filmden parasını alamamış, filmin bazı sahnelerinde erkek oyuncunun yerine bir benzerini oynatmışlar falan filan. iş kötü olunca, ordan çıkmazsa burdan bir şey çıkıyor illa ki..
  
  (bkz: türklerin korku filmi çevirememesi)