• nasil daha once baslık acilmamıs bilemedim, janet jackson'ın 90 lara ait en dokunaklı ve melodik sarkısı.

    benim de bir nevi gencligimin sarkısı ..

    i get so lonely,
    can't let just anybody hold me
    you are the one that lives in me, my dear
    want no one but you

    sittin here with my tears
    all alone with my fears
    i'm wonderin if i have to do
    withoutcha
    but there's no reason why

    i fell asleep late last night
    cryin like a newborn child
    holdin myself close
    pretendin my arms are yours
    i want no one but you

    i still remember to the day
    in fact is was a 3rd monday
    you came along to be the one for me
    now i'm alone

    sittin here by the phone
    call and say that you're okay
    so that i'll have the chance
    to beg you to stay
    i want no one but you

    gonna break it down
    break it down, break it down
    gotta break it down
    break it down, break it down

    you know
    that i know
    that i get so lonely thinking of you..
  • bulunduğu albüm the velvet rope'un yapım aşamasında janet jackson'ın geçirdiği uzun depresyonu en iyi yansıtan şarkıdır bana kalırsa. öyle bir bunalım, öyle bir hüzün. sözlerinde "yeni doğmuş bir çocuk gibi ağlıyorum, kollarımı seninmiş gibi yapıp kendime sarılıyorum." der, o yapayalnız depresif duyguları en güzel anlatan dizelerdendir.

    şarkı albümün sonlarına doğru konmuştur. hayli geniş bir albüm olduğu da göz önünde bulundurularak etkisini iyice yaysın diye nakaratını interlude olarak başlarda bir yere koymuşlardır. (bkz: speaker phone)

    dâhiliktir bu.
hesabın var mı? giriş yap