• once dogrusu "okuma aliskanligi kazandirmak icin secilecek ilk kitap" olmasi gerekirken baslik tahditlerine takilmis basliktir.

    okumayi yeni ogrenmis cocuklara kitap sevgisini asilamak icin buyuklerin secmek zorunda oldugu kitaplarin tanimidir.
    cocuga daha baslangicta psikanaliz kitaplari yerine "nils ve saz arkadaslari"* falan okutulsa hani daha bir etkili olabilir...
  • etkileyici ve elden bırakılamayacak kadar sürükleyici olacak kitaplardır.kişinin kitap okumayı zevkli bir hale getirmesini sağlamaktır amaç.

    örn ; birçok arkadaşıma okuma alışkanlığı kazandırdığı için kızıl nehirler
  • (bkz: harry potter)

    fazla kli$e olabilir ama hem surukleyici olmasi, hem de akici dili nedeni ile ozellikle ilkokul-lise cagindaki bircok cocuga okuma ali$kanligi kazandiran bir kitaptir.
  • (bkz: simyaci)
    (bkz: sineklerin tanrısı)
    (bkz: mercan adası)
  • (bkz: ökkeş dolmuşcu)
    (bkz: hıh)
  • okuma alışkanlığı kazandırılacak kişinin yaşıyla ve içinde yaşanan çağla doğrudan ilgili olan bir tercihtir bu.

    üniversite yıllarına kadar okuma alışkanlığı edinmemiş birine ilk kitap diye cin ali verirseniz olmaz, lakin yaşına uygun der dostoyevski verirseniz o da olmaz. eldeki malzemenin tabiatına çok dikkat etmek gerek.

    tabi bir de bu işi kim üstlenecek meselesi var. işin ideal halini alalım, okumayı yeni öğrenmiş 7-8, bilemedin 10 yaşında bir çocukla uğraşacaksınız, sürekli bir sonraki basamağı düşüneceksiniz.

    benim için annemin bir arkadaşı yapmıştı bu iyiliği, bir iki yıl içinde epey bir jules verne okumuştum ben. kendine kitap almaya her gidişinde bana da yeni bir şey getirmişti. bugün ileride bilimadamı olurum hayaliyle farmakoloji asistanlığı yapan bir adamım, oradan buraya çok yol var... lakin şaşırdığım ayşegül ablanın ne düşünüp de bu kadar doğru bir yerden başladığıdır. beni bu kadar iyi tanır mıydı, benim tabiatımı, ilgilerimi bu kadar iyi anlamış mıydı? acaba bana alacağı her kitap için rafın önünde ne kadar durur düşünürdü karar verebilmek için?

    tabi buraya kadar anlattıklarım bir klasik dönem hikayesi. internet çağının çocukları söz konusu olunca içerikten fazlasını, dizaynı da düşünmek gerekecek, bu da işleri daha zor kılacak. belki harry potter başarısını yaratan da bu tarz nüanslar.

    ben hala nemo denince kayıp balığı değil kaptanı hatırlıyorum ama benim çocuklarımın kuşağı jules verne ile başlayamaz, daha renkli, daha neşeli, daha hızlı bir anlatımı isteyeceklerdir.
  • (bkz: choose your own adventure)
    (bkz: macera tüneli)
  • (bkz: le petit prince)
    (bkz: improbable)*
  • (bkz: küçük kemancı)

    kendimden biliyorum. ilkokul ikinci sınıftaydım yanlış hatırlamıyorsam. çok çelimsizim diye annem öğlenleri uyumamı isterdi. ben de uyur numarası yapıp yatağın içinde okurdum bu kitabı.

    ortaokul yıllarından da akılda kalan (bkz: pal sokağı çocukları) (bkz: şeker portakalı)
  • kesinlikle cocuk kalbi değildir
hesabın var mı? giriş yap