pollyanna ya son mektup

• itiraf etmek gerektiginde; pazardan domates-biber biçiminde tuzluklar alip, orhan gencebay dinledigini bir cirpida söyleyenlerin; sigarasini kalp seklinde kül tablasinda söndürenlerin siiri. sagolsun didem madak yazmis.
  
  muhabbet kuşumuz öldü
  arkasında uçuşan tüyleriyle mavi bir sonbahar bırakarak
  biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman
  acıyı hangi dile tercüme etsek şimdi yalan olur pollyanna
  
  uyumadığım gecelerin sabahında
  göz altlarımdan mor çocuklar doğardı
  mor çocuklarıma ninni söylerdi sabah ezanları
  fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi
  duaya açılan avuçlarım
  avuçlarıma kar yağardı
  kimi zaman tipi..
  kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.
  bir kaç kış geçti pollyanna
  ben hep mahzun kaldım.
  kocaman bir kardan adam yaptı içime bir çocuk şair
  tuhaf şarkılar mırıldanarak: şiirime kenar süsü olsam ben
  bir kenar süsünün gülü olsam ben
  sarı deftere tuttuğum bir günlük
  aşk olsam ben..
  
  sonra yazları
  yaseminlerle sarmaş dolaş bir balkonum oldu
  balkon yaseminlerle sevişirdi
  yaseminler yaseminlerle sevişirdi
  rüya hülyayla sevişirdi.
  ben o beyaz ve güzel kokan çadırın altında
  geceyle sevişirdim.
  bir davet gibi otururdum balkonda
  beyaz bir örtü gibi sarardım acılarımı başıma
  ben sevgilisi çile olan bir gelindim pollyanna
  gel derdim gel, kim olursan ol yine gel...
  çiçekli bir düğün davetiyesi gibi otururdum balkonda
  yıldızlar ürkerdi, titrerdi davetimden
  ayın etrafında beyaz bir hale dönerdi.
  bileklerimi uzatırdım çıplak, beyaz ve ince
  ışıktan bir kelepçe istedim yüz görümlüğü olarak pollyanna.
  secde eden alnımı.
  şarap içen dudağımla öpmek istedim.
  dizlerimde ve dirseklerimde nasır tutan arayışımı
  beyaz bir merhemle ovmak istedim.
  beyaz bir günahtır aramak kimi zaman pollyanna...
  
  itiraf etmek gerekirse
  domates-biber biçiminde tuzluklar aldım pazardan
  kalp şeklinde kül tablaları
  kalbimde söndürülmüş birkaç sigaradan kalan kül
  yetmezdi yeniden doğmaya.
  orhan gencebay dinledim itiraf etmek gerekirse
  bedelini ödedim ama pollyanna
  
  itiraf artık tedavülden kalkmış bir kağıt para.
  
  hayatım bir mutsuzluk inşaatıydı pollyanna
  çimento, demir. çamur..
  duvarlarımı şiir ve türkü söyleyerek sıvardım.
  en üst kattan düşerdim her gün
  esmer bir işçi gibi dilini bilmediğim bir dünyaya
  hayatım bir mutluluk inşaatıydı pollyanna
  sana ve mutluluğa yazılmış mektuplarıma
  cevap beklediğim zamanlarda.
  
  benim bir köyüm olmadı.
  hiçbir şehir karlı sokaklarıyla bana
  pazen gecelik giymiş bir anne gibi sarılmadı.
  istanbulu evlat edinsem
  benimsemezdi nasıl olsa otuz yaşında bir anneyi
  yüzyıllarca yaşamış bir çocuk olarak.
  mütemmim cüz olamadım hiçbir aşka pollyanna
  bir kitaba bir cüz olamadım.
  yukarıdan aşağı, yedi harfli battal boy bir intiharı denedim.
  hiçbir bulmacayı tamamlayamadım.
  bir kediyi okşasam ellerim yumuşardı
  biri okşasam bir yumuşardı.
  bire"bir" olamadım.
  
  fırfırlar olmalıydı oysa hayatımın kenarında pollyanna
  kırmızı puanlı bir şiir olarak uyumalı, mor puanlı uyanmalıydım.
  
  pişman olmamalıydı orada olmalarından yeşil farbelalarım.
  bir çingenenin çıkardığı dil olmalıydı şiirlerim.
  
  sana bu son mektubu,
  artık senden mektup beklemediğimi söylemek için yazıyorum pollyanna
  son şiirini yazmaya cesaret edememiş bir şair olarak.
• kalbinizde söndürülmüş birkaç sigaradan kalan küllerin eşliğinde okunan didem madak şiiri.
  
  "...hayatım bir mutsuzluk inşaatıydı pollyanna
  çimento, demir. çamur..
  duvarlarımı şiir ve türkü söyleyerek sıvardım.
  en üst kattan düşerdim her gün
  esmer bir işçi gibi dilini bilmediğim bir dünyaya..."
• gece gece nereden düştü aklıma:
  
  --- spoiler ---
  
  sana bu son mektubu,
  artık senden mektup beklemediğimi söylemek için
  yazıyorum pollyanna
  son şiirini yazmaya cesaret edememiş bir şair olarak.
  --- spoiler ---
  
  http://www.youtube.com/watch?v=to5wjcxlcww
• "itiraf artık tedavülden kalkmış bir kağıt para " dizesini kalbimin içinde bir bıçak gibi çeviren, kendi yüreğini dökerken en derinime dokunan, mütemmim cüzü olduğum kadının sessiz itiraflar haykırdığı şiiri...
  acıyı hangi dile tercüme etsek şimdi, yalan olur polyanna...